Ve galiba ev burası. Yoksa burda durmazdık demii. Eve doğru adımlarımız yaklaştı ve ayaz yüzüme bile bakmıyordu. Ama ben yine de çok korkuyordum ne de olsa Ayaz sağlam biri değildi. Her an herşeyi yapabilirdi. Eve girer girmez beni yukaruya odasına çıkardı. Ve bana pis pis gülerek bakmaya başladı.
"Eee neyi bekliyosun"
"Neyi beklemem gerekiyor ki "
"Beni"
"Ayaz seni anlamıyorum ne yapmaya çalışıyosun be neden beni buraya getirdin?"
Parmağını dudağıma koydu ve sadece gözlerime baktı.
"Sana güzelliğinin anahtarını veriyorum ve sen hala o kapıyı açmıyosun.
"Ben diğer kızlar gibi meraklı değilim"
"Neye?"
"Ne demek istediğimi biliyosun o kelimeyi söylemek istemiyorum"
"Tamam güzellik seni sıkıştırmıyorum. Ama biraz dinlenmelisin yoksa enerjin yeterli gelmez."
"Kapıyı kapat."
"Burası benim odam."
"Şimdi benim oldu"
"Tamam sen kazandın beraber yatalım"
"Evet sen yerde yatarsın ben de yatakta yatarım"
"Ohaa yatak iki kişilik"
"Benim yatağım da öyle hem zaten ben misafirim"
"Misafir umduğunu değil bulduğunu"
"Yemek yemiyorum"
"Yaa lütfen bana kıyamazsın sen"
"Sen kazandın ama fazla yapışma"
" Niye?"
"Hava sıcak"
"Yarın ben sana gösterecem"
"Ne dedin anlamadım"
"Yarın çok güzel olacak diyorum"
Bence bu kadar tatlı olmamalı. Off ya ben ne diyorum. Dön ve yat Serra ona karşı koyabilirsin. İyi geceler tatlı şey...
