sun behind the clouds, hyunjin

0.2

Sen önden ben ise her zamanki gibi bir kaç metre geride, seninle okula gidiyoruz.

Derslerde kafanı sıraya koyup camdan dışarı
bakıyorsun.

Bende senin gibi dışarıya bakıyorum, ama sadece gördüğüm havanın akşam edasıyla kapkaranlık olması oluyor.

Zil çalıyor, herkes sınıftan dışarı çıkıyor

Sınıfta sadece ikimiz kalıyoruz.

Zil çalmadan kapının önündeki bedenler sırıtarak hızla yanıma geliyor.

Hiçbir şey yapmadan onlara bakıyorum.

Çantamı alıp, ters tutuyorlar, fermuarı açık olan çantamdan çıkan defterler etrafa yığılıyor.

Yerdeki defterimi alıp, içindeki çizdiğim resimleri yırtıyorlar.

Sana döndüğümde bana baktığını görüyorum.

Karnımdaki kelebekleri hissediyorum.

Bana yardım etmeni bekliyorum, ama sen her zamanki gibi duygusuz bir şekilde bana bakıyorsun.