He'S Yours But Not His Heart

Chapter 6

SMILE'S POV

Sobrang saya naman Yung naramdaman ko mula nang iniwan Niya ako but this time siya Rin naman Yung therapy ko.

So ayun, kain at sakay dun sa mga rides Yung ginawa namin. Nagshop din kami sa malls at Ang dami naming pinamili.

Aaminin ko na Hindi pa naman kami at Ang hirap paring indahin Yung sakit Mula Nung iniwan Niya ako. Pinagbigyan ko lang naman siya na lumabas kasi nahihiya ako.  Natatakot parin kasi ako na baka saktan Niya ako ulit.

Ang hirap kasing pagbigyan mo nalang siya ng ganun kadali. And I don't know if nagbago na ba talaga siya. Kung ikaw ba naman iniwan ka Ng walang rason tapos biglang babalik? Pagkatapos Kang i-ghost at ipagpalit sa iba, magagawa mo ba siyang patawarin?

Haystt. Nahihirapan ako dito. Kit marupok ako may utak pa naman ako para marealize everything  Yung ginawa Niya.

Oo, kaya ko siyang patawarin pero yung mahalin siya muli? Idk. Yesssss, oo, mahal ko siya pero Takot na talaga akong masaktan muli.

Hinatid Niya ako sa bahay, di ko na siya pinapasok kasi Gabi na kami nakauwi.

"Thank you nga Pala sa time Smile"

Shocksss nagulat ako dun ahh, bigla nalang akong natameme sa sinabi Niya.

Di naman sa marupok ako pero Malaki talaga Yung pinagbago Niya.

"Ahh thank you din, Saka sobra-sobra na 'to ohh. Dami mo kayang binili sakin".

Potekk. Nanlalambot talaga ako 'pag siya Yung kausap ko. Nu ba 'yan.

"In fact, kulang pa nga Yan sa lahat ng ginawa ko sayo ehh. And I know na Hindi Yun masusuklian ng ano mang bagay ang lahat ng ginawa ko". Sagot Niya.

"Sige, Mauna na ko sa loon ahh. Baka nag-aalala na si mama sakin eyy. See you tomorrow".

Yun nalang Ang naging sagot ko at dali-dali akong pumasok sa loon Ng Bahay.

Tang*na naman huu. Nahihirapan na naman ako, naiinis ako sa kanya Kung maaalala ko Yung mga pinagagawa Niya sakin noon but nangingibabaw parin Yung pagkaawa ko sa kanya.

Ohh, ba't ngayon ka lang, Anong oras na ha? Bungad sakin ni mama.

Hayy naku 'tong nanay ko na tu, alam Niya naman kanina na nagpaalam si Kev na lalabas kami. Nakalimutan ba Niya? Ughh!! Makakalimutin na yata.

"Sorry ma, natagalan, dami kasi naming pinuntahan. Tingnan mo po hu, ang dami niyang binili sakin." Mahaba Kong lintanya Kay mama.

She nodded at nagpaalam na akong pumunta nang kwarto.

I took a deep breath and continue to reminisce what happened in a whole a day between us.

.
Hindi ko namalayan na nakatulog na Pala ako sa kakaisip sa nangyari buong araw. Kung hindi ako ginising ni mama Hanggang ngayon Hindi pa ako nakagising. Siguro sa sobrang pagod.

Agad akong dumiretso sa bathroom at ginawa Yung routine ko. Kumain sa kusina kahit mag-aalas onse na nang gabi.  Agad akong bumalik sa kwarto pagkatapos Kong gagawin Yung dapat na gawin.

Pinatuyo ko na Yung buhok dahil sabi ko matutulog na ako pagkatapos pero mag-uumaga na hindi parin ako makatulog kahit antok hindi ako nakaramdam. Siguro nasobrahan ako sa tulog pagkadating ko kanina o di kaya madami lang akong iniisip na hindi ko malaman Ang sagot.

Monday na at mayroon kaming final exam, mag-eend na kasi Yung first sem namin so, ang buong sunday ay nag-aral talaga ako. Ayoko na bumagsak ako, taas kasi nang expectation nila mama sakin.