He'S Yours But Not His Heart

Chapter 4

KEV'S POV

Hindi ako makapaniwala na hahantong kami nang ganito ni Smile. Yung tipong bumabalik naman kami sa umpisa.

Yung may taong pagbabawalan ka sa mga ganito, ganyan.

Lalo na sa mga taong dahilan ng kanyang pagkaselos. Pero bago pa man ang lahat, gusto ko munang makapagtapos kami ng pag-aaral bago i-settle ang lahat.

Mas mabuti yun na wala kaming iisipin pang iba kundi sarili na namin.

Handa naman akong maghintay hanggang sa ready na siya lalo na't napipressure siya ngayon sa kanyang pag-aaral at ganun din naman ako.

We ara now at 2nd Year College, so medyo malayo-layo pa yung lalakbayin namin.

Sa totoo lang, Hindi naman ako nanliligaw, sadyang yung turingan namin sa isa't-isa ehh magjowa, WALANG LABEL.

Di ko naman sinasabi sa kanya na baka maglilipat naman ako ng school.

Baka sabihin naman niya na iiwanan ko naman siya.

Pero gagawa talaga ako ng way para masabi ko yun ng maayos, na hindi siya masasaktan nang sobra.

Hoping sana maintindihan niya ako. Yung sitwasyon namin.

S A    S C H O O L

Kev: Smile? Avail ka ba sa Saturday?
Smile: A-ahh oo naman, bakit mo pala natanong?
Kev: Gusto ko sanang yayain ka lumabas.
Smile: Ahh sige, puntahan mo nalang ako sa bahay, paalam mo narin ako Kay mama.

RING! RING! RING! RING!

Kev: So pa'no na? Papasok na tayo.
Smile: See you later after class.
Kev: Ge ingat ka.
Smile: Ikaw din.
 

Di ko maiwasang di mapangiti kahit na feeling ko may awkwardness between samin, ganun naman talaga sa umpisa.

Masasanay din naman ako sa kanya lalo na pag always kami magkasama.

Lalo na nasaktan ko siya before, maybe iniisip pa rin niya na baka sasaktan ko siya ulit.

As I noticed nga parang di na siya tulad ng dati na masayahin lalo pag magkasama kami, ngayon parang iba na, naninibago lang siguro.

SMILE'S POV

'KYAHHHH niyaya niya ako lumabas sa Saturday' bulong ko sa sarili ko. 'Dapat maganda ako, ito naman kasi yung una naming labas mula nung naghiwalay kami, 3-4 years din yata yung nakalipas. -dagdag ko pa.

Di ko maiwasang di ngumiti habang naglalakad papuntang building namin.

Hailey: Abot hanggang tenga yung ngiti natin ahh.
Smile: Anong ngiting sinasabi mo diyan? Wala naman ahh.
Hailey: Anong wala, hoyyy Hindi ako bulag para Hindi ka makita nu at saka kilala kita Smile.
Smile: Tsk.

Hindi talaga ako tinigilan ng babaeng yun hanggang di dumating yung prof namin. Walang hiyang Hailey yun.
   

Hindi ko alam pero sa tuwing magkasama kami ni Kev feeling ko may awkwardness talaga. I don't know if he noticed.

Isa pa hindi ko naman pinapakita na kinilig ako.

Sa tuwing babanat kasi siya kinilig naman ako, but I hide it.

Pag binalik-balikan ko yung sitwasyon na kasama ko siya at yun doon ako kinikilig.

Di ko nga alam kung ano  yung itsura ko pag kasama ko siya,  baka nagbablush na ako nun.

Hayss. Pag-ibig nga naman ohh.

D I S M I S S A L

Nagpaalam na sakin si Hailey na mauuna na siyang umuwi dahil may dinner sila nung family niya.

Nang papalapit na ako sa gate nakita ko si Kev na may kausap na babae.

Nang malapit na ako sa kinaroroonan nila ay umalis na rin ang babae.

Nakita kong masaya siya na kausap ang babaeng yun compare pag magkasama kami.

I have no right to be jealous kasi wala naman kami. Wala naman siyang sinabi na nililigawan niya ako. Right? Tskk.

Kev: Kanina ka pa dito?
Smile: Ahhh kakarating ko lang.
Kev: Si Hailey di mo kasama?
Smile: Hindi, may dinner kasi sila. Pwede ba akong sumabay sayo? If okay lang sayo.
Kev:  Pwedeng-pwede.
Smile: Salamat.
Kev: So, Tara na?

Hindi na ako sumagot at kusa nalang akong sumunod sa kanya patungo sa parking lot kung saan nakapark yung sasakyan niya.

  S A   B Y A H E

Smile: Kev?
Kev: Yupp?
Smile: Wala ka bang nanoticed sa'kin?
Kev: Sa Totoo lang meron.
Smile: Ano?
Kev: Hindi ka na masayahing sa tuwing kasama mo 'ko like before.
Smile: Sorry ha? Naninibago lang siguro ako. Maybe natatakot pa rin ako na baka saktan mo 'ko ulit.
Kev: I understand. Di naman madali sayo lahat nang nangyari eyy. Masasanay ka rin.
Smile: Salamat.
Kev: Basta tandaan mo, mahal kita.

Wala na akong na sagot kasi nalilito pa rin ako.

I'm not sure kung handa na talaga akong mahalin siya ulit o naawa lang ako at pinagbigyan siya ulit.

Di ko namalayan na nandito na pala kami.

Pinagbuksan niya ako ng pinto para bumaba.

Kev: Don't forget sa Saturday ha?
Smile: Yessss naman. By the way salamat pala sa paghatid.
Kev: Walang anuman. Sige na pumasok ka na sa loob.
Smile: Sige, bye.

Thank you. And pleaseee vote guyzzzz .. Lablab:)