Senin için (Mitsuya Takashi)

5

Ran: Neredeydin?

Ren: Mitsuya ile sahildeydim.

Rin: Yalan söylemene gerek yok. Biliyorsun.

Ren: Toman'ın bazı üyeleri ile tanıştım. Onlarla da arkadaş oldum. Sorun mu var? Neden bu kadar merak ediyorsunuz?

Ran: ... Bize neden haber vermedin?

Ren: Biliyor musun Ran? Beni boğuyorsun. Herşeyime karışma. Annem ya da babam değilsin.

Ran: AMA SENİN ABİNİM! SİZİ KORUMA GÖREVİ BENDE! ANNEMİZLR BABAMIZ, SİZİ BANA EMANET ETTİ. NASIL BİR HİS FİKRİN VAR MI REN?

Ren: BÖYLE OLMASI ÖZEL HAYATIMA, ARKADAŞLARIMA KADAR KARIŞACAĞIN ANLAMINA GELMİYOR.

Rin: Heey sakin olun. Sesinizi yükseltmeyin kasmayın fazla.

Ran: SEN DUR RİNDOU

Ren: SEN DUR RİNDOU

Rin: ...

Ran: ARKADAŞLARINI TANIRSAM GÜVENDE OLUP OLMADIĞINI BİLİRİM!

Ren: ANNEMLER OLSAYDI BENİ BU KADAR DARLAMAZDI!

Ran: ...

Rin: Ren.. Kelimelerine dikkat et. Sen dışarı çık yada odana geç. Ran ile özel konuşmak istiyorum.

Ren: ...

______

Rin: Ran, evet endişeleniyorsun onun hakkında. Biliyorum. Ama eğer onu bu kadar sık gözetmeyen devam edersen aranız açılacak.

Ran: Annemlerin eksiğini kapatmıyor muyum?

Rin: Çalışıyorsun, çalışman da önemli bence.

Ran: Ne yapmalıyım Rin? Onu güvende tutmak istiyorum. Kimse zarar vermesin, ona dokunmasın istiyorum. Ama sonra ben zarar veriyorum.

Rin: O olgun birisi. Neyi söyleyip neyi söylememesi gerektiğini bilir.

Ran: Eminsin?

Rin: Evet. Gidip özür dile bence. Aranızda da sakince konuşun. Ben salondayım.

______

Ran: Ren girebilir miyim? (Kapıyı tıklar)

Ren: Hayır.

Ran: Özür dilerim. Hadi gel sakince konuşalım.

Ren: ...
Girebilirsin.

Yatağıma uzanmış sessizce ağlıyordum. Sırtım kapıya dönüktü. Ran'ın yüzünü görmek istemiyordum. Ran yanıma oturdu. Saçımı okşadı. Konuşmaya başladı.

Ran: Üzgünüm. Sadece seni korumak istiyorum.

Ren: ... Biliyorum, ama bu korumak değil.

Ran: Geçte olsa fark ettim. Eğer üstesinden gelemeyeceğin bir olay olursa bize anlat, olur mu? Abilerin çözecek.

Ren: Anlatırım.

Ran: Sarılalım mı? (kollarını açarak)

Yattığım yerden doğruldum. Ran'ın kucağına atlayıp sarıldım. Sarılırken ağlıyordum. O da saçımı okşuyordu. Yorulmuşum. O yüzden uyumayı tercih ettim ve uyudum.

_____________

Ben 11 yaşlarındaydım. Rindou 13, Ran 15 yaşındaydı. O günü net hatırlamıyorum.

Arabada, arka koltukta Ran, Rindou ve ben. Üçümüz oturuyorduk. Babam şoför koltuğunda, annemse yan koltukta sohbet ediyorlardı. Gezmeye gitmiştik. Eve dönüyorduk. Hava yağmurluydu. Kırmızı ışık yandı, durmaya çalıştık fakat arabanın lastikleri kaydı. En son bir arabaya çarptığımızı hatırlıyorum. Babam, annem, Ran, Rindou, ben hepimiz dışarı çıkmayı (fırlamayı) başarmıştık.
Uyandığımda ilk Rin'i gördüm. Ağlıyordu. Etrafa baktığımda Ran da ağlıyordu. Ran yanıma geldi. Bana sarıldı. Etrafımız tanımadığımız insanlarla doluydu. Babamla annemi aradım. Babam kafası kan içinde yerde yatıyordu. Hareket etmiyordu. Anneme baktım. Biraz hareket edebiliyordu. Ama karnına, arabanın keskin bir parçası saplanmıştı. Ambulans sesi duyuyordum. Rindou yanımıza geldi. Ran hala bana sarılıp, kulaklarımı kapatmaya çalışıyordu. Rindou ise önüme geçip bedenleri görmemi engelliyordu.

Ren: Noluyor?

Rindou: H..hiç bir şey. Bak abilerin yanında.

Sesi titriyordu.

Ran: Abiler yanında.. Tamam mı Ren? Korkmana gerek yok. Biz buradayken her şey yolunda.

Ambulans annemle babamı aldı götürdü. Arkasından da polis aracı alıp bizi götürdü. Babamın öldüğünü Ran'a söylediler. Annem ise yoğun bakıma alındı. Yoğun bakımda hayatını kaybetti. O andan sonra yetim mi kalmıştık yani? Hayır. Dedem ve ananem ile yaşıyorduk artık. Dedem katı bir insandı. Ran'a sürmeli baskı yapıyordu. Rindou ise Ran'ı hep koruyordu.

Bir gün ananem öldü. Dedem üzüntüden perişan oldu. Yataklara düştü. Ananemin ölümünden kısa bir süre sonra dedemi kaybettik. Bütün miraslar üstümüze kaldı. Ran 19, Rindou 17, bense 15 yaşındaydım. 2 yıl boyunca geçindik. Hâlâ da geçiniyoruz. Haitani Ailesinden geriye 3 kardeş kaldı. Birimizi korumak zorundaydık.

_____________

Umarım beğenirsiniz <3
Sonraki bölümde görüşürüz ^^