Pişman Olmamalı İnsan

geçmiş ama geçmemiş

Gözümün önüne geliyor eski günler, hani şu evden kahkahalarla çıkıp koşarak parka gittiğimiz günler, eski yazlar geliyor, eski güzel anılar geliyor.

Şimdi yeniden geçiyorum o sokaklardan ama hiçbir şey aynı değil, şimdi o oynadığımız parkın taşları bile farklı geliyor bana, sanki biz farklı bir evrende bu parkta oynamışız gibi. Bir yaş daha büyümek istemiyorum geçmişte sıkışıp kalmak istiyorum. O güzel günleri tekrar tekrar bir daha yaşamak istiyorum.

Sadece bir günde sıkışıp kalmak, her gün aynı heyecanla kalkmak, her gün aynı oyunları oynamak istiyorum.

Oyun oynarken yorulduğum için erken yatmak istiyorum, hayatın beni yordugu için değil. Ayakkabılarım oyun oynarken eskisin istiyorum, düşüncelerden kaçmaya çalışırken eskisin istemiyorum.

Ben geleceği değil, ben geçmişi istiyorum.

İyiliği veya kötülüğü bilmeyen annesini seven geçmişi istiyorum, nerede hata yaptım? neyi yanlış yaptım? Neden? Sorularını değil, "anne baba bu ne? " "Bu ne demek öğretmenim" sorularını istiyorum.

Ağlayarak uyuyabildigim o günlere dönmek istiyorum, şimdi gözlerimden akacak bir damla yaş yok. Bağırmak istiyorum evleri yıkmak yok etmek kendimi belki etmek istiyorum.

Kirlenmemiş, masum olan o eskileri arıyorum kimsenin ne dediğini umursamayan o eskiyi istiyorum.