ငါ့မှာ ချမ်းသာတဲ့သခင်လေးရဲ့ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီ(မြန်မာဘာသာပြန်)ခဏရပ်နား

Chapter-(5)

ရာစုနှစ်တစ်ဝက်လောက်ကြာနေတယ်လို့တောင် ‌ကျောက်ရှောင်ယု ထင်နေရတယ်။သူနောက်ဆုံးဆရာဝန်ကိုလဲမစောင့်နိုင်တော့ဘူး။

သူ့စိတ်တွေအစိုးမရဖြစ်နေစဉ်မှာပဲ ရေချိုးခန်းအပြင်ဘက်က လှုပ်ရှားသံလေးကိုကြားလိုက်ရတယ်။တံခါးက အပြင်ဘက်ကနေဖွင့်လိုက်ပုံရတယ်။

စက္ကန့်ပိုင်းလောက်ကြာရုံလေးမှာပဲ ရှောင်ယု ကြမ်းပြင်ပေါ်ကနေ ပွေ့ချီခံလိုက်ရပြီး တစ်ဖက်လူရဲ့လက်မောင်းထက် မှီထားလိုက်ကာ ရင်းနှီးတဲ့ pheromoneနံ့ကိုလဲ ရှုရှိုက်လိုက်တယ်။

'ဒါက သူနဲ့အတူ လိုဏ်ခေါင်းထဲမှာ ပိတ်‌မိနေခဲ့တဲ့ အဲ့alpha အဲ့လူရဲ့ pheromoneနံ့မလား?'

"ကျွန်..တော့်ကို...ကူညီ...ပါအုံး"

သူရဲ့ထိန်းချုပ်နိုင်တဲ့စိတ်တွေ အတော်ကြာ‌ ပျောက်ဆုံးနေပြီဖြစ်တဲ့ ရှောင်ယုဟာ ယုယွမ်ရဲ့jacketဝတ်စုံကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ တင်းကျပ်စွာ ဆုပ်ကိုင်းရင်း တောင်းဆိုလိုက်တယ်။

အခုလေးတင် အစာစားလာတဲ့ ယုယွမ်ဟာ ရှောင်ယုရဲ့ pheromonesတွေနဲ့ ဆွဲဆောင်ခံရပြီးတဲ့နောက် သူ့ကိုယ်သူ မထိန်းချုပ်ထားနိုင်တော့ဘူး။အဲ့တော့ သူ့ရဲ့ pheromonesတွေ ထုတ်လွှတ်ပေးလိုက်ပြီး
စစ်ပွဲမစခင် ကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားလိုက်တယ်။

သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ရောနှောနေတဲ့ pheromonesတွေက ဆေးရုံwardတစ်လျှောက်လုံး စိမ့်ဝင်ပျံ့နှံ့နေခဲ့တယ်။

လူသားတွေရဲ့ အလိုရမက်ဗီဇတွေရဲ့အောက်မှာ သူတို့နှစ်ယောက်ဟာ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ခံစားချက်တွေမပါပဲ ‌အတူရောယှက်နေကြတယ်။

(A/N:နားလည်ကြမှာပါနော့် စာရေးသူက အသားအခန်းတွေကို အဲ့လိုပဲရေးတာများတယ် နားလည်အောင်ပြောရရင် ရေချိုးခန်းထဲ ဂျိမ်းနေကြတယ်ပေါ့နော် အဲ့ဒါပါပဲ)

ထိန်းမရတဲ့ စိတ်ခံစားချက်တွေ တဖြည်းဖြည်း မှေးမှိန်သွားတဲ့အခါမှာတော့
ရှောင်ယု နားထဲ "ကိုယ့်ကိုစောင့်နေပေးပါ"ဆိုတဲ့ တစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့တိုးတိုးလေးပြောသံကို ကြားလိုက်ပြီးနောက် သူအိပ်ပျော်သွားခဲ့တယ်။