Siyah Melek

2 Bölüm

'' uyan Lizge! '' biri beni sarsarak bir şeyler diyordu. Kalkacak halim yoktu. Kalkmak ve o rutubetli yerde olmak istemiyordum.  '' Lizge! '' sanırım uyanmam gerekti.  Gözlerimi açtığımda  karşımda Zehra vardı. Onu görmemle aniden kalkmamla başım dönmüştü. Dengemi kaybedip tökezlemiştim. Kafam çok ağrıyordu. Zehra kolumdan tutarak bana destek oldu. ''neden dikkat etmiyorsun kendine kızacağım ama ona göre '' Zehra buradaydı. Bu rüyaydı geri gidecekti hayır hayır olamaz. '' rüyasın '' dedim ve ondan uzaklaştım . gözlerim dolmuştu yine aynı şey olacaktı. 

'' saçmalama kaçma benden '' gözleri doldu ağlayacaktı Zehram . Hızlı adımlarla yanına gittim hemen sarıldım kokusunu içime çektim '' özür dilerim ağlama '' . Zehradan ayrıldığımda biranda yüzünü kan kaplamıştı vücudunda kemer izleri vardı. Zehra ağlıyordu eliyle beni göstererek '' senin yüzünden pislik '' üstüme doğru geliyordu. Geri çekiliyordum ama üstüme gelmeye devam ediyordu. '' özür dilerim Zehra affet beni ''  Sinirle üstüme koşmaya başladı . Kapıya koştum ve açtım.  Koşmaya başladım. Zehra arkamdan geliyordu. '' senin yüzünden Lizge '' 

Kabul ediyordum her şeyin suçlusu bendim . O gece susmamalıydım . Daha fazla bunu duymaya gücüm yoktu . Zehra neşe doluydu ölürken bile. Ben o gün neşemi kaybetmiştim. 

Koşmaktan ciğerlerim ağrımıştı. Arkama baktığım da Zehra yoktu sadece sis ve karanlık vardı. Durup etrafa baktım iyice ama yoktu. Önümü döndüğüm de birçok çocuk vardı. Geri geri gitmeye başladım. ''Lizgeeee! '' bu ses Zehraya aitti. Arkamı döndüğümde Zehra buradaydı. Geri geri gitmeye başladım . '' Lizgeeee! '' bu ses diğer çocuklara aitti. Çocuklara baktığım da mahzende ölen çocuklardı. Üstleri yırtık yüzleri kan içindeydi. Hepsi elleriyle beni göstererek '' Lizge! '' diye bağırmaya başladılar.

Yere oturdum ve elimle kulaklarımı kapadım. Duymamaya çalıştım ama sesleri çok yüksekti. Biranda silah patlama sesi geldi. Korkuyla gözlerimi açtım ve ayağa kalktım. 

'' çocuklar! '' Etrafıma baktığım da Zehra dahil her çocuk dizlerinin üstüne çökmüştü. Sol baştan ilk erkek çocuğu yerde yatıyordu. Kafasından kan akıyordu. Kafasından silahla vurulmuştu resmen.  Arkamı döndüğümde karşımda patron , Ali ve dev adam vardı. Hepsinin elinde silah vardı. Silah çocukları hedef alıyordu. Hepsi gözünü kırpmadan teker teker çocukları vurmaya başladı. '' yapmayın ! '' diye bağırsam da nafileydi hepsi ölmüştü. Tek bir kişi ölmemişti oda Zehra. Zehra önüme geldi elime silah tutuşturdu. '' yapma Zehra dur! '' diyordum ama dinlemiyordu. Zorla elime silahı verdi gücüm yetmiyordu Zehra'ya. '' katil! '' deyip kendini vurdu Zehra. 

Şok içindeydim tek kelime edemiyordum. Bu nasıl olabilir ? ben naptım ? Zehranın yanına eğildim. '' kalk kardeşim ne olur kalk özür dilerim! '' Zehrayı defalarca öptüm kokladım yine de doyamadım. Ayağa kalktım karşımdalardı beni izliyorlardı. '' pislikler '' diye bağırdım.

Dev adam yanıma geldi ve boğazımı sıkmaya başladı. Tırnaklarımla yüzünü çizmeye çalışıyordum . Ali ve patronda gelip dev adama yardım ettiler. Nefes alamıyordum. 

Direnmeyi bıraktım. Belki de şuan bana kötülük değil iyilik yapıyorlardı. Bu pis dünyada daha ne kadar yaşayıp acı çekecektim. Doğduğum günden beri hayatım hiç yolunda gitmemişti. Bu böylede devam edecekti. Ne arkamı toplayan , destek olan , seven , başımı okşayan , güvenen bir ailem yoktu. Ben çocuk yaşta elimden geldiği kadar Esine annelik , babalık ve ablalık yapmaya çalışmıştım. Pek başarılı olduğumu düşünmüyordum ama elimden gelende buydu. Çarelerim umutlarım tükenmişti. Yaşadığımız cehennemde elimden geldiği kadar ona ve diğer manevi kardeşlerime sahip çıkmaya çalışıyordum.

İyice nefes alamaz oldum. Gözlerim kararıyordu. Son kez hepsinin gözlerine baktım.

Yerimden sıçrayarak uyandım. Ağlamıştım hemen elimle göz yaşımı sildim. Çok kötü bir rüyaydı. Hala çocukların kanlı halleri gitmiyordu aklımdan. Sanırım uzun bir süre de gitmeyecekti. Peki rüyamda dev adamın ne işi vardı ?  Herneyse şuan bunları düşünemezdim daha önemli konular var.  Ceza yerindeydim. Tek çare beklemekti. Burada saatler nasıl geçecek bilmiyorum.