Büyülü Sevgi

Bölüm-5: Patronun Tepkisi

     Layla'dan ~

   Yarın burada olmayacağımı onlara söylemeliydim. İyi de ama onları ne kadar zamandır tanıyordum ki ? Nasıl güvenecektim ? Bilmiyorum, hiçbir şey bilmiyorum.

   Şimdi ise onların olduğu odaya adımlıyordum. Kapıyı çaldım ve içeriden 'Gir!' sesi geldiği gibi içeri girdim. Bana soran gözlerle bakan 3 çift göz gördüm. Yanlarına yaklaşıp konuşmaya başladım.

Layla: Ben bir şey söylemeliyim.

   Oturdukları yerde daha ciddi oturduklarında konuşmaya başladım.

Layla: Biliyorsunuzdur, çalışmak zorundayım ve bir işim var. Bir kaç gündür aksattığım işimi, artık aksatmak istemiyorum ve yarın işe gidicem. Evde tek başınıza idare edebilir misiniz ?

Arran: Daha hiç tanımadığın insanlara neden güveniyorsun ?

Layla: Aslında güvenmiyordum fakat bu soruyu sorduğuna göre size güvenebilirim.

Arran: Peki bize güvenebileceğine tam olarak nasıl eminsin ?

Layla: Bu soruları sorarak beni işkillendiriyorsun fakat bir hırsız veya güvenemeyeceğim bir insan beni işkillendirmeye çalışmaz. Böylece size güvenebilirim.

Jack: Aferin zeki kız.

   Jack'in bu söylediğiyle tebessüm ettim. Arran ve Karl da onayladılar. Herkes onayladığında odadan çıktım.

   Odama gittim ve sıcacık yatakla buluştum. Harika bir uyku çekmeyi planladım.

     Sabah ~

     Arran'dan ~

   Layla, bugün işe gidecekti ve biz evde tek başımız sıkılırdık. En azından iş aramalıydık. Layla ile konuşmalı ve iş aramalıydık.

   Yataktan kalktım ve elimi yüzümü yıkayıp banyomdan çıktım. 'Banyom' dedim çünkü: Her odada ayrı banyo vardı.

   Kapının kenarındaki bavulum dikkatimi çekti. Nasıl benim olduğunu anlamıştı ? Ah, tabii ya! Üstünde 'Arran' yazıyor. Hemen üstümü değiştirdim ve aşağıya indim.

   Herkes masaya oturmuş beni bekliyordu. Yanlarına oturdum ve konuştum.

Arran: Layla, bizim iş aramamız lâzım. Ömrümüz boyunca burda sana yük olamayız.

Layla: Bana yük olmuyorsunuz, çalışmak istemenizi anlarım ama zaten yalnız yaşıyorum. En azından bir süre daha kalın.

Arran: Neden, tek yaşamak seni korkutuyor mu ?

Layla: Hayır ama yine de kalın işte.

Karl: Sen bizden sıkılana kadar buradayız.

Arran: Ama i- ...

Jack: Kusura bakma Arran ama bir kızı böyle bırakmaya senin de gönlün el vermez.

Arran: İyi, tamam.

Layla: Olley! O zaman bizim şirkete gidelim. Orada çalışmak için boş bölümler de vardı.

Karl: Olur.

Jack: Bana da uyar.

   Hepsi, bana dönünce başımla onayladım ve 'hım' gibi bir ses çıkardım...

     Layla'dan ~

   Sabah, yaptığımız konuşmadan sonra, arabaya binmiştik. 5 dk. bir sessizlikten sonra, sessizliği ilk ben bozdum.

Layla: Yeni işiniz için heyecanlı mısınız ?

Karl: Sayılır.

Jack: Evet, biraz.