Gevoelens voor je beste vriend

- Hoofdstuk 1 -

Pov Matthy:

Raoul opent de deur en ik loop naar binnen, waar de boys al zitten. Ze wouden een video opnemen, maar ik had per ongeluk mijn wekker niet gezet, dus heb me snel aangekleed en een pet opgedaan. 'Nou daar is ie hoor.' Zegt Koen. 'Hoi' Zeg ik en ga zitten. Ze doen de camera aan en ik staar wat voor me uit. Opeens hoor ik mijn naam, dus kijk de groep in. 'Matt??' Zegt Raoul. 'Ja?' Antwoord ik. 'Zit je er wel met je hoofd bij?' Vraagt hij. 'Nee' Antwoord ik kortaf. Omdat ik wat in de stress schiet, zeg ik snel: 'Zo nou dat was het weer voor vandaag.' Ik sta op en loop naar buiten. Niet veel later komt er iemand naast mij zitten. Ik kijk op van de grond en zie dan Rob zitten. De laatste tijd als ik hem zie, klap ik echt volledig dicht. Ik slik. 'Nou ehm, ik vroeg me af of er iets is. Je bent de laatste tijd zo terughouden en afwezig.' Zegt Rob. Ik slik opnieuw moeizaam en kijk naar beneden. 'Matt?' Vraagt hij opnieuw. Ik kijk omhoog en onze ogen kruizen opnieuw. 'Je kunt me alles vertellen, dat weet je toch?' Vervolgd hij. Een traan verlaat mijn ooghoek en ik veeg hem snel weg. Ik probeer iets te zeggen, maar ik kom woorden tekort. 'Matthy toch, kom eens hier' Zegt hij. Zonder iets te zeggen, weet hij altijd al dat er iets is. Hij omhelst me en ik laat me maar gewoon in zijn armen vallen. Gelijk voel ik honderden vlinders in mijn buik, wat is dit toch? Ben ik nou verliefd op mijn beste vriend? 'Ik kan het niet uitleggen, als ik zelf het antwoord niet eens weet' Floep ik er dan maar gewoon uit. Hij knikt. 'Ik ben er in ieder geval voor je!' Zegt hij met een lieve glimlach. die lieve glimlach.. Die glimlach waarvan ik had gehoopt dat die nooit zou ophouden.. Wacht, wat denk ik nu?! Ik raak in paniek. 'Hallo?? Matthy? Gaat het?' Zegt Rob. 'Huh ja sorry..' Zeg ik zacht. Hij knikt. 'Kom we gaan weer naar binnen.

Ik ga zitten op de bank en staar ongemakkelijk voor me uit. De boys zitten wat te praten en ondertussen pak ik mijn telefoon en scroll wat op Insta. Opeens voel ik een hand op mijn been, hij is klein, het moet daarom die van Robbie wel zijn. Ik voel me echt enorm oncomfortabel worden. Ik kijk snel naar de hand en dan naar het persoon. 'Praat alsjeblieft met iemand' Zegt Robbie zacht. Het was dus wel Robbie. Ik knik en zeg: 'Oh ik moet naar huis! De kat heeft al dagen geen eten meer gehad.' Waar ben ik mee bezig?! Ik heb niet eens een kat. ondertussen voel ik alle ogen in mijn rug branden. Ik loop snel door naar de deur en loop dan naar de auto.

Pov Robbie:

Matthy zegt opeens: 'Oh ik moet naar huis! De kat heeft al dagen geen eten meer gehad.' Iedereen kijkt elkaar aan en ondertussen loopt Matthy weg. Als de deur dichtvalt zegt Koen: 'Hij heeft geeneens een kat?' Ik knik en zie hem wegrijden. Ik app Raoul of hij met Matthy wilt praten. Hij kijkt op van zijn mobiel en knikt.

Pov Matthy:

Ik open de deur van mijn huis en loop naar binnen. Als ik op de bank ga zitten, pak ik mijn mobiel. Ik heb een bericht van Raoul:

Raoul:
Wat is er aan de hand Matthy? Je kunt me alles vertellen hé, als je dat natuurlijk wilt.

Matthy:
Kan het wel tussen ons blijven?..

Raoul:
Ja tuurijk!

Matthy:
I-ik denk dat ik op jongens val.. En dan ook nog eens op mijn beste vriend..

Ik snik en gooi mijn telefoon naar de andere kant van de bank, waarna ik in huilen uitbarst.

Pov Raoul:

Wow dat had ik niet verwacht. Al viel het me al wel op dat wanneer we aan Matthy zaten, vooral Rob, dat hij in paniek raakte. Ik weet alleen niet zo goed wat ik nu moet doen. Dat hij me dit geheim toevertrouwd, vind ik al heel fijn. Maar wat moet ik nu doen? De boys zijn ondertussen al naar huis gegaan en dus zit ik nu alleen in mijn eigen huis. Lieke is aan het werk. Ik besluit het even te laten zoals het is.

Pov Robbie:

Ik rijd naar Matts huis en parkeer de auto. Ik stap uit en loop naar het huis, waarna ik aanbel. Gelijk doet hij open met rode ogen. Ik loop naar binnen en omhels hem. Hij blijft verstijfd staan. 'Het komt goed maatje, wat het ook is.' Zeg ik. Hij omhelst me terug en kalmeert rustig. Ondertussen gooi ik de deur dicht met mijn voet. Matthy laat me los en loopt naar de bank. Ik kijk op de klok en zie dat het al half 8 is. 'Kan ik blijven eten?' Vraag ik, terwijl ik naast hem ga zitten. Hij knikt en pakt zijn mobiel, hij besteld pizza en legt hem weer weg. Ik grinnikt en hij kijkt me lachend aan. 'Wat?' Zegt hij dan. 'Dat was makkelijk' Zeg ik lachend. Hij lacht en staat op om wat drinken te maken voor ons.

-tijdskip-

We zitten op de bank en de pizza is al op. Het is ondertussen al 10 uur en we zijn nog wat aan het kletsen. 'He kan ik blijven slapen?' Vraag ik dan, want het is al best laat en naar huis rijden is zo'n 2uur ongeveer. Hij knikt. We praten nog wat en we besluiten dan te gaan slapen. Ik op de logeerkamer en hij in zijn eigen bed.