1 เดือนผ่านไป
"ฮัลโหล แก ฉันกำลังจะขึ้นเครื่องแล้วนะ มารับฉันที่สนามบินด้วย" ฉันที่กำลังวิ่งไปขึ้นเครื่องเพราะตื่นสาย มอนึงก็ถือของเยอะแยะ อีกมือก็ถือโทรศัพท์โทรหาเพื่อนรักยัยอัยย์ที่อยู่อีกเมือง
"โอเครแก เดี๋ยวถือป้ายรอเลย 555"
เมื่อเครื่องบินฉันจอดลงที่สนามบิน ฉันก็ไปเอากระเป๋า และเดินออกมาเพื่อหายัยอัยย์ ที่รอรับฉันอยู่ จากนั้นเราก็กลับไปที่บ้านของมาร์คฉันจัดของเสร็จเรียบร้อยก็ลงมาด้านล่างเพื่อทานอาหารเย็นกัน
"ตกลงแกเอาไง ว่างก่อนจะกลับไทยอีกตั้งหลายเดือน จะทำงานพิเศษอะไรละ" ยัยอัยย์รีบถามเพราะเห็นฉันบ่นอยากหางานพิเศษทำ
"ยังไม่รู้เลยแก เด็กเสริฟมั้ง แมคโดนัล เคเอฟซี บลาๆ"
"เอางี้ไหมฉันมีเพื่อนทำงานให้สตูเกี่ยวกับพวกนักร้อง เดี่๋ยวฉันลองถามให้มีตำแหน่งอะไรว่างบ้าง เธอชอบไม่ใช่หรอพวกดาราหน่ะ จะได้เพลินกับการทำงาน"
"จริงหรอมาร์ค" ตาของฉันเป็นประกาย "นายนี่ก็ช่วยฉันได้เหมือนกันนี่นา"
"ได้ข่าวที่เธออยู่นี่ก็บ้านฉันนะ" มาร์คเหล่ตามาทางฉัน
"แหม่ มาร์ค ล้อเล่นหน่า จุ้บๆ"
จากนั้นเราก็ช่วยกันเกบโต๊ะอาหารล้างจาน อาบน้ำและขึ้นนอน วันนี้ฉันรู้สึกเพลียมากจึงแทบไม่ได้จับโทรศัพท์ หรือเช็ค เรื่องราวของออสตินเลย ฉันมัวแต่เรียนจนไม่ได้ติดตามหรือติดต่อออสตินเลย เขาจะลืมฉันหรือยังน๊า ตอนนี้เขาคบกับใครอยู่ ฉันได้แต่นอนคิดวนไปมาแต่ไม่นาน เมื่อหัวฉันถึงหมอนฉันก็สลบหลับในทันที
ต้องขออภัยที่ chapter นี้สั้นไปนิดนึง เนื่องจากหายไปนานเลยรีบอัพ เดี๋ยวจะรีบอัพต่อเลยนะคะ ถ้าสนุกไม่สนุกยังไง ติชมกันมาได้น๊า เค้าได้ไปปรับปรุง และก็ได้รู้ว่ามีคนตามอ่านอยู่จะได้มีกำลังใจแต่งต่ออีก น๊า ขอบคุณค้าบบบ ภาษาอาจวิบัติบ้างต้องขออภัยด้วยนะคะ
YOU ARE READING
When I was a Mr.Mahone Sweetheart.เมื่อฉันเป็นหวานใจนายมาโฮน
Fanfictionฉันกำลังจะเดินทางไปอเมริกา!! ใช่ก็เพราะฉันถูกมหาลัยชื่อดังพักการเรียนเป็นเวลา 1 เทอมเต็มๆ เพราะความแสบของฉัน แม่จึงส่งฉันไปเรียนที่นั่นระหว่างถูกพักการเรียน ฉันวาดภาพเอาไว้สวยหรูมากมาย แต่มันจะสวยหรูแบบที่ฉันวาดจริงหรอ อีกทั้งฉันยังต้องไปเจอ ออสติน...
