PS I: Cigarettes and Strawberries

Chapter 2

Sixto
  
 
"Sixto!!!! Sagutin mo naman yang tawag sa'yo!!!" sigaw ni Ate Wan.
         
       
      
      
Maaga bungad sa umaga ang sigaw ng ate Wan. Balak pa atang agawan ng trabaho ang mga manok.
         
       
      
     
"Tss." inabot ko yung cellphone ko sa mesang nasa gilid ng kama ko.
         
       
      
      
Ace calling..
         
       
      
      
Ano nanaman kaya kailangan nito at nang-iistorbo ng tulog.
         
       
      
      
"Tang ina ka, asan ka na?!" bungad ni Ace.
         
       
      
      
"Tang ina mo din. Ganyan ka ba mag hello?" irita kong sagot sa kanya. "Ang aga aga tawag ka ng tawag. Wala ka bang pasok ha? At nanggugulo ka?" dugtong ko.
         
       
      
      
"Gago ka ba? linggo ngayon! At anong ang aga aga? Tanga alas syete na."
          
       
      
      
GAGO?????
         
       
      
      
  
Inilayo ko ng konti yung cellphone ko sa tenga para tingnan kung anong oras na.
         
       
      
      
 
PUTA ALAS SYETE NA PALA????
         
       
      
      
"Oo tanga! Kaya bumangon ka na dyan. Nagtatawag ng inom si Real. Nanalo ang gago sa competition niya kanina." banggit ni Ace.
         
       
      
      
Hayop talaga 'to mukhang inom. Siguro nung sanggol 'to Red horse nilalaklak.
          
       
      
      
"Oo na. Kala Seph ba ulit?" tanong ko habang nag-hahalungkat ng damit na susuotin.
         
       
      
      
"Aba! Malamang!" sigaw niyang sabi.
         
       
      
      
"Gago ka talaga, Ace. Sigaw ka ng sigaw. Buang ka ba?" pang-aasar ko. "Sige na. Magbibihis na ako. Sunod na lang ako dyan."
         
       
      
      
Pinatay ko na ang tawag dahil alam kong pagmamadaliin ako ng kumag na 'yon.
         
       
      
      
Nandito na kami sa Sev-En's wing night bar ni Sephere kung saan icecelebrate ang pagkapanalo ni Real sa figure skating niya kaninang umaga.
         
       
      
      
"Nice pre!" bati ko sa kanya saka umupo sa tabi niya. "Oh yung bar tender natin, nasaan?" tanong ko nang di mahagip ng mata ko kung nasan si Sephere.
         
       
      
      
"Sunod na lang daw siya maya-maya. Nasa byahe pa eh." sagot ni Shiro.
         
       
      
      
"Alam mo naman 'yon bestfriend duties.." dugtong naman ni Cean. Tinanguan ko naman siya bilang pagsang-ayon.
         
       
      
      
"Hoy Real! Tutok ka nanaman dyan sa cellphone mo. Kala ko ba nandito tayo para uminom, eh bakit ka cecellphone dyan?!" wika ni Austin kay Real na nasa cellphone ang atensyon. Ni hindi nga napansin yung tanong ko.
         
       
      
      
"De pre, ang pangit kasi ng picture na kinuha nila dito para sa article na 'to. Sayang naman yung kapogian ko kung hindi ibabandera 'di ba?" seryosong sagot ni Real at dahil dun namuo ang katahimikan sa kwarto namin dito sa bar.
          
       
      
      
"Tang ina niyo, walang support." asar na dugtong ni Real. Atsaka naman kami nagtawanan.
         
       
      
      
At nagtuloy-tuloy ang kwentuhan at inuman habang hinihinatay si Sephere. Ilang minuto lang nagpaalam ako sa kanilang lumabas.
         
       
      
      
"Teka labas lang ako saglit." saka ako sumenyas na manigarilyo sa labas. Tutal iniintay pa naman si Sephere kaya lumabas na muna ako.
         
       
      
      
"Tatawagㅡ"
         
       
      
      
"Hindi na, Ace. Ang ingay mo tumawag." putol ko sa sasabihin niya.
         
       
      
      
"Ayaw mo? Edi don't." inis na sagot ko.
         
       
      
      
"Huy pre! Baka naman nababakla ka na sa'kin?" akbay ko sa kanya.
         
       
      
      
"Gago!" bago pa niya ko mahila, nakaalis na ako.
         
       
      
      
"Grabe naman yung kapogian ko. Pati kayong mga kaibigan ko hindi matiis." wika ko habang pumopogi pose at naglalakad paatras.
         
       
      
      
sabay naman kaming tumawa anim.
         
       
      
      
"Pag si Sixto nagyayabang ng kapogian tinatawanan, pero 'pag ako? Favoritism pala sa pagkakaibigan na 'to ah. Palit na kaya ako friends?" singit na pagmamaktol ni Real. Hindi naman siya ang pinakabata pero siya ang pinakaisip bata sa aming pito.
         
       
      
      
"Sige na, ikaw na pogi. Panalo ka naman today. Pagbigyan." sagot ni Cean sabay tap sa balikat niya.
         
       
      
     
"Tang ina mo, Cean" urat na sagot ni Real. kaya naman nagtawanan ulit ang lahat atsaka na din lumabas.