Eve girmesi için sadece üç adım atması yeterliydi. Üç adım attı ve kapının eşiğinde durdu. Arkasını döndü ve muhteşem denize bir kez daha baktı. Deniz eve uzak değildi hatta çok yakındı. Denizin umut dolu kokusunu yeniden içine çekerek rüzgarın, yumuşak ve bembeyaz tenini okşamasına izin verdi. Yeni evine ilk adımını atmıştı. Dümdüz giderik önüne gelen ilk odayı kendi odası olarak seçti. Ev de bu oda da Aslı ya hiçte yabancı gelmemişti. Yüzündeki gülümsemeye sebep olan bu yeri vakit kaybetmeden görmek istiyordu.
...
- Ohh! sonunda yerleştik . İyi ki buraya gelmeden önce bi temizlikçi tutmuştum yoksa ne olurdu bizim halimiz bir hafta da kalkamazdık buranın altından yerlerdeki tozlar duvardaki örümcek.. ıyy neyse diyerek bir yudum aldı sıcak kahvesinden.
- Eda, Aslı nerede ? diye sordu Sami Bey.
- Odasındaydı en son hala ordadır boşver bırak kızcağızı bayaa yorulmuştur zaten . dedi
- Aynen öyle haklısın canım diyerek elindeki gazeteyi koltuktaki boş yere koydu.
Aslı annesinin ve babasının yanına gelerek '' Ben ne zaman dışarıya çıkacağım ? Burayı gezmek için sabırsızlanıyorum.'' dedi
Aslında annesi dışarı çıkmasından yana değildi ama yine son söz babasınındı. ( Eda, Aslı ile Saminin arasına hiç girmezdi en son kararı onlara bırakır ve bundan hiçbir zaman rahatsızlık duymazdı. )
- Anne aklından geçenleri okuyabildiğimden emin olabilirsin söz veriyorum size akşam eve erken geleceğim diyerek başını aşağıya eğdi ve ayak uçlarına baktı.
Babası dışarı çıkmasında hiçbir sakınca görmüyordu. Bu yüzden kızına dönerek, elbette şimdi çıkabilirsin kızım ama dediğin gibi akşam geç kalma fazla uzaklaşma ve kendine dikkat et diyerek uyarıyı yapmıştı biricik kızına.
Aslı başını salladı ve teşekkür ederim dedi.
Denizin rengi bile bir başka huzurdu Aslı için. Önce evin etrafında gezindi daha sonra upuzun yolun her iki tarafı da ağaçlarla kaplı yoldan devam etti. Herhangi bir amacı yoktu sadece geziniyordu. Buranın havası onu mutlu etmeye gerçekten yetiyor ve artıyordu. Kokusu bile başkaydı.Başını kaldırdı ve önündeki koca binaya baktıı. '' - Mm.. okul galiba'' dedi ve binaya doğru yürüdü. Artık okul değil ama denizin muhteşem görüntüsü Aslıyıı bayaa etkilemişti..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SIR
Misterio / SuspensoMinik ellerini bıraktığımda daha 3 yaşındaydım ve korkuyordum asla kendimi eskisi gibi güvende hissedemeyecektim.. Ağlayışlarım koca denize dökülüyordu '' Ama denizin suyu da tuzlu değil miydi ? Elbette farkedilmezdi gözyaşı olduğu..?
