နွေဦး နေမကောင်းတဲ့ ၃ရက်လုံး သူ့အိမ်ကို ဆေးခန်းပိတ်ပြီးချိန်တိုင်း ရောက်ဖြစ်ခဲ့သည်။ ဒီနေ့တော့ မောင်လေးမပါ နဒ္ဒီတစ်ယောက်တည်း။
"နေကောင်းနေပါပြီဆို တကူးတကလာရတယ်လို့"
"စကားမများနဲ့ လာအဖျားတိုင်းမယ်"
"အဖျားတော့ မရှိတော့ဘူး။ တစ်ပတ်လောက်တော့ ညနေဘက်တွေရေမချိုးနဲ့တော့ နေ့ခင်းလောက်ချိုး။ ဘောလုံးလဲမကန်နဲ့ဦး။ ချွေးကနေ အအေးပတ်တတ်တာဆိုတော့"
"ဟုတ်... မ ညစာစားပြီးပြီလား။ ဆိုင်ကခေါက်ဆွဲကြော်လာပို့ထားလို့ အတူစားမလား"
"အင်း..မစားရသေးဘူး။ ကျွေးရင်တော့ စားမှာပေါ့"
"လာ...အဲ့ဆိုစားကြစို့"
ညတိုင်း အဖျားလာတိုင်း၊ ဆေးသောက်ဖို့ ဖုန်းဆက်နှိုးနဲ့ဆိုတော့ နွေဦးနဲ့ တော်တော်ကို ရင်းနှီးနေပြီလို့ပြောရမယ်။ ပြီးတော့ သူက မ လို့ခေါ်တယ်။ အင်း သူ့ထက်ကြီးတော့လဲ။ အဲ့ကလေးက စကားပြောယဥ်ကျေးတယ်။ အေးတယ်။ ချိုသာတယ်။ အရင်က ဘာလို့ ကြည့်မရလဲ မသိပေမဲ့ အခုရင်းနှီးသွားတော့ အပြုံးချိုချိုနဲ့ကောင်လေးကို တော်တော်ခင်နေမိပြီ။
"မ.."
"ရှင့်"
"ကော်ဖီကြိုက်တယ်မလား...ဆိုင်ကို တစ်ရက်လောက်လာခဲ့ပါလား။ ကော်ဖီတိုက်ချင်လို့"
"ကော်ဖီကြိုက်တာ ဘယ်လိုသိလဲ"
"Coffee circles မှာတွေ့တော့လဲ မ Cappuccino သောက်နေတာတွေ့တယ်။ ဟိုတစ်ခါဆိုင်လာတုန်းကလဲ တွေ့လို့လေ။ Cappuchino ပဲကြိုက်တာလား"
"အင်း...ဟုတ်တယ်။ ကောင်မလေးနဲ့ လာတာမလား အဲ့တုန်းက"
"အာ သူငယ်ချင်းပါ...ကောင်မလေးမရှိပါဘူး 😁"
"ဟုတ်ပါပြီရှင်"
"လာခဲ့နော် မ...ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်ဖျော်ပေးမှာ"
"အင်း...တို့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် အိမ်အလည်လာမယ်ပြောတယ်။ အဲ့ကျအတူလာခဲ့မယ်လေ။ နွေဦးဆိုင်က ကော်ဖီ သူကြိုက်လောက်တယ်။ ခုပြန်တော့မယ်...မင်းခန့်လဲမပါလာဘူးဆိုတော့"
BINABASA MO ANG
နွေဦးမှာ ပန်းတွေပွင့်ခဲ့တယ်
Romanceနွေဦး ဆိုတဲ့ tomboy လေးက သူ့ဘဝရဲ့ အမှောင်ဆုံးအချိန်မှာ တွေ့လိုက်ရတဲ့ လင်းနဒ္ဒီသော် ဆိုတဲ့ ဆရာဝန်မလေးကို ချစ်မိသွားတဲ့အကြောင်းလေးပါပဲ။
