Samen tot het einde "zij aan zij"

H.1 Eva

Het was een mooie ochtend in Maastricht
Eva was opgestaan en had zich weer in haar standaard werkuitrusting gehesen.
Gemakkelijke kleren, haren in een staart, lekker makkelijk als je weer eens achter de boeven aan moest rennen.
Ze was naar beneden gegaan en had net haar ontbijt op toen haar telefoon ging.
Eva zuchtte, here we go again.
Ze nam op en probeerde haar irritatie zo goed mogelijk te verbergen.
"Met Eva" zei ze zo zakelijk mogelijk.
"Eva, met Marion" klonk het aan de andere kant van de lijn.
Meteen klaarde Eva's humeur iets op.
Marion was Eva's favoriete collega want naast dat ze collega's waren was Marion ook een hele goede vriendin geworden waarmee Eva altijd alles kon bespreken.
"Heey Mar, alles goed?" vroeg Eva opgewekt.
"Ja ja alles prima, maar waar ik voor bel, de chef wil je graag spreken dus kun je naar hier komen?" antwoordde Marion gehaast.
Eva zuchtte, tot zover dus haar rustige ochtend.
"Eva?" vroeg Marion aarzelend.
"Ja ja ik kom eraan, ik ben er in 15 minuutjes"antwoorde Eva zuchtend.
"Ok ik zie je zo" zei Marion waarna ze ophing.
In zichzelf mopperend liep Eva naar haar kamer waar ze zich snel in de spiegel checkte en daarna haar tanden poetste en haar tas pakte.
Toen liep ze naar beneden, griste haar autosleutels van de tafel en liep naar buiten en deed de deur achter zich dicht.
Ze liep naar haar auto die iets verderop in de straat geparkeerd stond en stapte in, deed haar gordel om en startte de motor waarna ze wegreed.
Zo'n 10 minuten later arriveerde ze bij het politiebureau en parkeerde haar auto waarna ze snel naar binnen liep.
Ze werd al opgewacht door Marion.
"Hee Eva daar ben je!" zei ze opgewekt.
"Nou dan ga ik maar gauw naar de chef, horen wat er zo dringend is" zei Eva nors.
Ze liep achter Marion aan en klopte op de deur van het kantoor van de chef.
"Binnen!" klonk er aan de andere kant van de deur.
Eva opende de deur en liep het kantoor in en liet Marion achter.
"Ah Eva, fijn dat je zo snel kon komen" zei haar chef.
"Ja het klonk nogal dringend" zei Eva mat.
"Ja laten we meteen terzake komen" zei haar chef.
Eva wachtte nieuwsgierig af wat er ging komen.
"We hebben eindelijk iemand gevonden voor de vrijgekomen functie bij recherche" zei haar chef.
Eva zuchtte diep omdat ze meteen al wist hoe laat het was.
"Dat betekent dat je niet langer meer alleen zult werken, je krijgt een nieuwe partner."
"Ik werk liever solo" zei Eva nors.
"Dat weet ik maar ik vind het een fijner idee als je iemand hebt die je backup geeft, vooral in de praktijk is dat toch een stuk veiliger" zei haar chef beslist.
"En wie is die nieuwe vrouw dan?" vroeg Eva ongeduldig.
"Geen vrouw, maar een man en hij heet Wolfs, hij is al onderweg uit Amsterdam."
"Een Hollander dus, wat moet die hier?" vroeg Eva iets feller dan de bedoeling was.
"Maak je geen zorgen, hij heeft een geweldige reputatie en ik heb niets dan lovende woorden over hem gehoord, je kunt vandaag nog met hem aan de slag."
Eva zuchtte en knikte braaf.
"Ga maar naar de hal dan kun je hem daar opwachten, succes ermee" zei haar chef met een bemoedigend knikje.
Eva liep met een zucht naar buiten, hier had ze dus echt geen zin in, zo'n Hollandse wijsneus die op haar vingers kwam kijken was nou wel het laatste waar ze behoefte aan had.
Eva hoorde nog Marion achter zich haar naam roepen, maar hield zich doof en liep met grote stappen naar de hal waar ze op een stoel neerplofte in afwachting van haar nieuwe collega.

Tot zo ver..............
Ik ben reuze benieuwd wat jullie ervan vinden.