Babama doğru koştuk ve ikinci kez acıyla bağırdı .Hemen ne oldu baba dedi ablam canı yanmış sebebini bilmiyorduk. Allahtan ciddi bişey yoktu. Biz yinede kontrol amaçlı doktoru çağırdık oda bir şey olmadığını sadece tümörün koluna baskı yapmasından dolayı acı hissettiğini söyledi. Tümör bize yine varlığını hatırlatmıştı en çok da babama.Morali düzelmeye başlıyorken şimdi bir daha hatırlaması çok kötü olmuştu.
Ama bir şey yapamazdık tümör oradaydı ne kadar unutmaya çalışsak da oradaydı ve bize kendini hatırlatmaya devam edecekti.
Bu sırada babam ona bakan ablamı görmüştü.
-Ela ,kızım ...
Sanki hayal gördüğünü zannetmiş gibi gözlerini ovuşturmuştu bunu görmüştüm ve babama:
-Ablam geldi baba bize de süpriz oldu dedim.Ablam da beni doğrularcasına :
-Evet baba özledim sizi görmek istedim, dedi. Babam sinirlenmiş gibi davranmaya çalışıyordu fakat mutlu olduğu gözlerinden okunuyordu.Bunu farkeden tek kişi olmadığım belliydi.Ablam da anlamış olacak ki hadi onu yalnız bırakalım dercesine bir bakış attı ve yavaş adımlarla salona doğru ilerledi bende peşinden yavaşça gittim . Salona gidince ablama birdaha sarıldım ve hep birlikte bahçede oynayan Buğlem ve Büşra'ya doğru gittik .Bir süre onlarla beraber oynadık koştuk eğlendik bir yandan da mutfakta yemek hazırlanıyordu .Hep birlikte yemek yedik çay içtik o kadar güzeldi ki neden böyle olmalıydı ki hayat hep beraber gelme sebebimiz babamın hastalığı değil de hasretimiz neden değildi bilemiyordum düşünmek zordu anlamak daha da zor...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mutluluk Katili
ChickLitKüçük bir kızın sizinle büyüdüğü bu hikayede onun yaşadığı zorluklara tanık olacaksınız yeri gelecek hüzünlenecek yeri geldiğinde mutlu olacaksınız ,masallar mutlu sonla biter peki bu bir masal mı ...?
