Hayatta bazı dönüm noktaları vardır doğmanız, ilk adımınız, ilk ağzınızdan çıkan kelime bunlar küçük ama değerli şeyler olduğunu sadece o an anlarsınız. Anne olduğunuz zaman... Hayatın yine bir dönüm noktasındayız şimdi yeni okuluma ilk adımlarımı b...
Ta ki hoca o kelimeyi söyleyene kadar "geliyorlar"...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Herkes bir anda sınıftan çıkmaya başladığında sadece Mert ve ben kalmıştık
Elini uzatıp "gel benle" dediğinde ciddi anlamda bir şeyler olduğuna kanaat getirmiştim.
Sınıftan çıktığımız an da bizi 2 si kız 2 si erkek olmak üzere 4 öğrenci karşıladı. Uzun sürmeyen tahminlerimden sonra Mert ve bu isimlerini dahi bilmediğim takımın arkadaş olduklarını anlamıştım.
Mert ve diğer erkek öğrenciler biraz uzağımıza giderek konuştukları sırada diğer 2 kız yanıma gelmişti bile.
Aralarından saçı hafif kızılımsı kahverengi olan kumral kız elini uzattı.
"Aramıza hoş geldin, ben Aylin. Aylin Şimşek."
Hafif bir gülümsemeyle "Tanıştığıma memnun oldum ben Hazal. Hazal Yanlı." dedikten sonra hemen yanımızda duran telefonuyla fotoğraf çekinen kıza baktım. Dışarıdan gayet samimi ve enerjik birine benziyordu, hiç çekinmeden elimi ona uzattığımda yüzüme bile bakmamıştı. Yüzümde hafif bir anlam verememişlik ifadesiyle ona bakarken Aylin araya girmişti.
"Ya sen kusura bakma ilk başta bana karşı da böyleydi." dediğinde içimdeki yangına bir bardak su dökmüş gibi oldu.
"Yo hayır sorun değil, ama keşke tanışabilseydik" dedim hafif bir kahkaha attıktan sonra ciddi bir ifadeyle ekledim "Bu okulda ne oluyor?"
Aylin hafif bir kahkaha patlattığında şaşkınlıkla onu izliyordum ve bir anda gülüşü yüzünde solduğunda ben bile bu kadar hızlı duygu değişimine şaşırmıştım.
"Neler olmuyor ki!" dedi bizden başka kimsenin duyamayacağı bir fısıltıyla.
Aylin bana gülerek sorular sorduğu sırada Mert ve diğerlerinin bize doğru geldiğini gördüm.
"Aylin rahat bırak kızı daha çok görüşüceksiniz" dedi Mert'in hemen sağında duran esmer dağınık saçlı çocuk.
"Yo ben şimdi konuşmak istiyorum belki ?!" dedi Aylin inatçı bir ifadeyle.
Karşılık olarak Mert'in yanında duran çocuk kulağıma eğilerek "sen onu takma o hep böyle" dediğinde hafif bir kahkaha atmıştım. Bu grup zıtlıklar arasında birleşmiş gibi duruyordu ve bu gerçekten büyüleyiciydi.
Mert yanındakileri bana tanıtmaya başlamıştı az önce kulağıma fısıldayan çocuğun adı Berk Demir ve Mert'in diğer tarafında duran çocuğun ismi ise Ali Uyar'dı hepsiyle el sıkıştıktan sonra tanışmadığım sadece 1 kişi kalmıştı o ise az önce el uzattığım ama yüzüme bile bakmayan kız idi.
Kıza tekrar elimi uzatıp " ben Hazal" dediğimde sıkılmış bir ifadeyle "Aslı." dedi.
Verdiği kısa cevap her ne kadar can sıkıyor olsa da şimdilik bununla yetinicektik.
Mert Aslı'ya göz kırptığında ne yaptıkları hakkında ufacık bir fikrim dahi yoktu. Aslı Mert'in göz kırptığını görünce hayır anlamında başını sallamıştı, hala ne yaptıklarını anlamıyordum.
Mert Aslı'nın kulağına eğilip bir şeyler fısıldadıktan sonra Aslı anında "offf tamam" demişti.
Hiç bir şey anlamıyor ve onları izlediğim sırada Mert bana telefonumu çıkarmamı söyledi, telefonumu çıkardığımda hepsi bana şok olmuşçasına bakıyordu hayatlarında ilk defa iPhone görmüşçesine beni izlerlerken aldırış etmeden Aslı'ya numaramı verdim.
2 dk sonra bir gruba alındım.
Aşk ve Oyun....
....
Hikayeyi oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın...İyi okumalar... ^^
