Kötülük, 2. Erkek Başrole Yürüyor [NOVEL ÇEVİRİ]

Bölüm 1: Cennette miyim?

"Bip bip bip..." Serena Chen'in nabzı sıfıra döndüğünde kardiyak monitör alarma geçti ve ölüm sinyali verdi. Hafif kırışmış ama zarif yüzünde bir gülümsemeyle öldü, eli kızı tarafından tutulurken aniden odayı hıçkırıklar doldurdu.

Serena yetmiş iki yaşında öldü. Düzgün ve mutlu bir hayat yaşadı. Doğduğundan beri hayatı oldukça sıradandı. Gümüş bir kaşıkla doğdu, sevgi dolu ebeveynleri, kiralardan fazlasıyla gelir elde ettikleri gayrimenkullere sahipti. Yetişkin olduğunda ve üniversiteden mezun olduğunda, hayatının aşkıyla tanıştı, sonra erkek arkadaşı oldu, aynı zamanda yüksek lisans yaptı.

Birkaç yıl sonra erkek arkadaşı kocası oldu. Yakışıklı, kibar ve çalışkandı, diğer yandan o biraz tembeldi, 9'dan 5'e ofis işinden nefret ediyordu, istifa edip, ebeveynlerinin kira toplamasına yardım etmeye karar verdi. Kızı doğduğunda, yetiştirilmesinde ailesinden yardım almış, kızı büyüyüp evlendiğinde kendisine iki tatlı torun verilmişti.

Özetle, doğduğunda anne babasına, anne babası gidince kocasına ve mirasına, kocası gidince çocuğu dünyaya geldi.

Hayatı boyunca, her zaman onu destekleyecek biri vardı, hayatını oldukça kolaylaştırdı, çok fazla sorumluluktan arındı. Yani zamanı geldiğinde, bazı fantezileri olmasına rağmen hayatta hiçbir pişmanlığı yoktu.

Kocasının ölümünden beri en sevdiği zaman aşk romanları okumak ve zaman zaman drama izlemekti. Ölümünden önce okuduğu son roman, "Victoria fantezi döneminde bir Külkedisi hikayesi" idi.

Geç dönemler itibariyle yalnızca yeniden doğuş ve göç hikayeleri okumayı sevdiği düşünüldüğünde, söz konusu romanı okumayı bitirmesinin tek nedeni torununun yazmasıydı. Torunu Rianne, romanının ilham kaynağı olan "Boys over Flowers", "Ouran High School Host Club" gibi shoujo mangalarına bağımlıydı. Bu nedenle romanın, yoksul bir soylu aileden doğmasına ve toplumdan dışlanmasına rağmen yaşamın zirvesine ulaşan yoksul bir Baron'un kızı hakkında olması şaşırtıcı değil.

"Ugh....." Serena irkilerek uyandı. Az önce hastanede öldüğünü biliyordu, ama şimdi karmaşık bir şekilde oyulmuş bir tavan görüyordu. Belki de sadece cennete yükseldi? Ama neden bu kadar susamıştı?

Yatağa oturmak için kalktı ve solgun ve pürüzsüz ellerini görünce şaşırdı. Daha duruma alışamadan bir tıkırtı duyuldu, bu yüzden başını sola çevirdi. Daha sonra ahşap bir kapıdan giren hizmetçi kıyafeti içinde genç bir kız gördü.

"Günaydın leydim, rahatsız ettiğim için kusura bakmayın ama Düşes okula hazır olup olmadığınızı görmemi istedi."

Serena'nın kafası karışmıştı, ama sonra yataktan kalkmaya çalışdı. Odaya bakmak için döndü ve bir makyaj masası gördü. Aynada kendine bakmak için masanın önündeki sandalyeye oturdu. Gördüğü şey neredeyse çenesini düşürecekti. 18 yaşlarında genç bir bayan, güneş gibi altın sarısı saçları, deniz renginde derine batmış gözleri, ince ve yüksek köprülü burnu, pembemsi hafif şişkin dudakları ve teni pembe beyaz. Tanrı dünyayı güzelliklerle donatmaya karar verdiğinde büyük ikramiyeyi mi vurdu? Bu güzelliğe hayattayken sahip olsaydı, kesinlikle Audrey Hepburn ve arkadaşları gibi güzellikler utandırılacaktı. Kapıda bir hizmetçinin olduğunu bilen bir manyak gibi kıkırdamasına engel olmak zorundaydı.

Hanımının makyaj masasının önünde hiçbir şey yapmadan oturduğunu görünce, hizmetçi sordu.

"Leydim, hazırlanmanıza yardım edeyim mi?"

Serena hizmetçiye baktı ve düşünmeye başladı.

'tamam, yani, az önce göç mü ettim? Kulağa çılgınca geldiğini biliyorum ama her neyse, ben zaten öldüm. Belki de sadece kendi hayalimde yaşıyorum. Sanırım yapılacak en iyi şey akışa devam etmek ve işlerin nasıl gideceğini görmek.'