Frida'nın kaburgalarını saran tramvay,
Kalbini çalan Diego.
Hastaneden küçük bir hapishane.
Sevgili kabgurgam,
Aşkımla ızdırap çekip kül oldun.
Travmay'ın çarpışı ile parçalara ayrıldın,
Yetmedi aşkın ihanetin acı şarabından içtin.
Ellerim göğe uzandı ve ölüme bir bebek gibi kucak açtı.
Derken sen geldin kaburgamdan öptün.
Orantısız bacaklarımı örttün,
Bana, ellerime yeni bir hayat verdin.
Acının kollarında gözlerimi yummuşken .
Bana sanatın kendisini verdin.
Çığlıklarım,haykırışlarım ve ulaşamadığım bebeğimi resmettim.
Aldatılan Frida'yı
Aldatan Diego'yu
Kaburgam, sancıların son bulmasada renklere bulanarak hafifledi.
Kaburgam, ölümle yaşam arasındaki Araf.
Çiçekli eteklerim.
Bitişik kaşlarım
Yamuk bacağım.
Frida'n
