الحلقه الثانيه (2)
( فى نفس واحد احمد واسامه سونج مين )
رامز : سونج الواد الصينى اللى باقالى بكلمه حوالى سناتين قرر ينزل مصر وانا وانتم هنعمل معاه الواجب على الاخر فسح واكل وكل اللى يحلم بيه ولما يقرب يسافر نفتحه ان نروح معاه الصين نشتغل هناك ونقبض بلين يا معلم
احمد : ين ايه يا ابو جهل هى عملت الصين هى الين الين ده بتاع اليابان
رامز : يابا ين يوارو اى حاجه المهم هنقبض يا معلم ونخرج من الحياه دى ونعمل كل اللى احنا عوزينو
اسامه : وانته يعنى واثق منه انه هيوافق انه يسفرنا معاه
رامز : بقولك مظبته بقالى سنتين وعمال ابعتله فى افلام وميا ميا
اسامه : افلام ايه
رامز : افلام مش عارف الافلام
اسامه : اه هى سرها باتع
هههههههههههههههههههههههههههههههههههههههه
هههههههههههههههههههههههههههههههههههههه
طب : دلوقتى هو هينزل امتى
رامز : يوم الخميس الخميس يا معلم
احمد : والله انا خايف من الصين دى دى بيقولو ان مرض السارس لسه فيها
رامز : احمد بقولك ايه هتنبر فيها من اولها اطلع منه انا بتشائم وبعدين ده صينى تعرفو الواد ده بيشتغل فى تلات شغلانات
1 فى مصنع الصبح بتاع لعب اطفال واخر النهار فى المطعم عنده مطعم بيعمل اكل صينى بقى عجب وبليل فى شركة كمبيوتر بيقولى انه بيصمم البرامج
ده هينترنا لفوق لفوق عند القمر
اسامه : طب هو نازل فى انى اوتيل
رامز : اوتيل ايه بقولك عوزين نظبطه انا قولتله هيعد فى بيت اخويه وحبيبى اسامه وانته اعاد لوحدك اه يونسك وانته كمان تحببو فيك
احمد : ونتكلم معاه ازاى انته عارف الانجليزى بتعنا على اده
رامز : سونج ده قرد بيتكلم عربى زيى وزيك انا مش بكلمه غير عربى وبعدين ايه هيجبلنا هدايه معاه وهو جى
احمد : بجد والله انا عمرى ماحد جبلى هديه من بره
اسامه : يا رب اكرمنا ونسافر الصين دى لحسن انا خللت من الاعده من غير لا شغله ولا مشغله تعرفو انا لولا الفلوس بتاعت ستى اللى كانت شيلاهالى فى الدفتر ومعاش ابويه انا كنت شحت
رامز: اه والله ستك دى كانت ست عظيمه اقرالها الفتحه بقى
بقولكو ايه هو انهردا ايه
احمد : الاربعاء
اسامه : طب الشقه مكركبه يلا نقوم نروقها
أنت تقرأ
التجربة الصينية
Humorقصه شبابيه اجتماعيه تناقش اوضاع الكثير من الشباب بقلم الكاتبه هند محمد @isismohamed