التجربة الصينية

الحلقه { 14 }

بقلم هند محمد ( ازيس محمد )

الحلقه { 14 }

سونج : اسامه يلا اصحى الفجر بيدن

اسامه :طيب يا سونج هقوم شويه كده

سونج : الله اشمعنى فى رمضان كنت بتروح تصلى فى الجامع ولما رمضان خلص خلاص هو انته بتصلى لرمضان ولا لربنا

اسامه : والله قيم خلاص يا شيخ سونج بقولك ايه متغير سونج دى خليها سيد احسن

سونج : انتم يا مصريين مش مهم الاسماء المهم انحب الله واللى بيقوم يصلى لما ربنا ينده عليه مش فى رمضان بس

اسامه : ماشى يا شيخ سونج

ادينا صلينا يا عم بقولك ايه انته خلصت كام دسته فساتين

سونج : 3 دست فساتين و1 بدل اطفال

اسامه : طيب انا كمان شويه هتصل بالمعلم اللى بنديله البضاعه وهنقفش انهردا وزى ما اتفقنا اتنه التلت وانا التلتين

سونج : اوك ماشى عشان انته اللى جايب القماش يعنى والله بقينا تجار شطرين

اسامه : سلام بقى عشان الحق انزل البضاعه فى العربيه واوديها الموصلات بتبقى زحمه

سونج : طب اسعدك

اسامه : طبعا يلا ايدك معايه امل هشيل ده كله لوحدى هههه

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

اسامه : يا معلم انا متفق معاك على الدسته ب 240 جنيه انا بحبسك على القطعا ب20 جنيه شوف بقى انته بتبعها بكام وفى الاخر مدينى 180 واتقول ده حقق لا بقى مش حقىانا لسه شايف وحده اشترت فستان 40 جنيه يعنى بتبيع بلضعف

المعلم : والله انا وخدها منك وانا حر ابعها بقى ب 30 او 40 او 50 انا حر

اسامه : لا مش حر ده اسمه ربا ربنا كتبلك انك تكسب العشر بس يعنى عشره فى الميه وانا عارف انك بتبيع اكتر من كده بكتير

المعلم : بين البايع والشاري يفتح الله

اسامه : انا عاوز حقى بعد كده انته حر

المعلم : طب استنى بس هقولك هديك عل الداسته 200 قولت ايه

اسامه : لو انا موافق بس بشرط انك مكسبك فى البضاعه دى ميذدش عن العشر اوك

المعلم : طب انته عاوز كام

اسامه : مانا قولت 240 جنيه ها امشى ولا

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ازيك يا سونج

سونج :  حمدله على السلامه اتئخرت ليه

اسامه  : المعلم اللى بياخد البضاعه عاوز يدينى 180 ولوا زرجنت معاه قلى 200 ولما اعت واتنبح حسى معاه ادانى على الدسته 240 جنيه نعرف بيبيع الفستان بكام 40 جنيه

سونج : على فكره كده اسمه ربا ربنا حلل التجاره وحرم الربا مش عشان الناس محتجين يضاعف الثمن اوى كده

اسامه : مالك انا من ساعه ما دخلت وانته مدايق

سونج : كلمت ماما ومريضا

اسامه : طب ان شاء الله هتبقى كويسه متقلقش

اده دى خبتط احمد هو اللى هيفرفشك

تعاله : يا عم احمد ام سونج تعبانه وهو زعلان عليها

احمد : بكره ان شاء الله هتكون زى البومب

سونج : انا لازم اسافر مش ممكن اسيب ماما لوحدها وهى مريضه

احمد : انته ملكش اخوات

سونج : لا ليه ولاكن صغيرين انا الكبير

احمد : بس تسافر ايه طب والشغل اللى هنا سونج يعنى الشغل ولا امو بعدين متقلقوش انا هشتغل هناك وهبقى ابعتلكم الشحنه فى المركب

اسامه : شحنت ايه يا سونج اذا كان بنشتغل بدسته وفين وفين لما بنعرف نبعهم هتبعتلى بقى شحنه

سونج : انا مش عارف اعمل ايه

احمد : اهم حاجه امك اهم شئ ولو على الشغل انا اتعلمت منك شويت حاجات وكمان اسامه وهنسد فى الشغل عقبال مانته تروح تطمن على امك وتيجى

اسامه : ومتخفش نسبتك موجوده انا هبقى احولك نسبتك على البنك

سونج : طب رامز لو عرف انى مسافر خصوصا انه كان امله انه يسافر الصين معايه

اسامه : رامز خلاص بقى عنده مسئوليه وعنده شغله

احمد : اهم حاجه بقى ان احنا بمناسبت انك مسافر لازم نخرج

سونك : انا مش

احمد : مش ايه احنا لازم نودعك انا هتصل برامز وبابا يجو معانا

اسامه : هنروح فين

احمد :ايه رءيكم نروح

ابو احمد : الله انا اول مره اجى الحديقه اليبانيه دى د طلعت جميله اوى تحس انك فى اليابان

سونج : بلفعل الحديقه جميله ليه اسريت نيجى هنا

احمد : عشان لما توحشنى نيجى هنا ونفتكرك ونشوف اليبان

بص : يا رامز الفرده اليبانى دى

رامز : بطل تبصبص هى فين يا لاهوى دى طلقه انا ممش عارف البنات دول هيحترمو نفسهم ويلبسو بقيت هدمهم

احمد : عندك حق انا نفسى البنات دى تتلم فى بتها بقى بدل التعب الل احنا فيه ده

اسامه : اتقو الله ومتبصوش على البنات

احمد : هما اللى عوزينى ابص عليهم

مين متابع القصه يقولى رئيو فيها بكل صراحه ؟