UMUT AĞA

*1*

yazardan..

     Arzu hanım selini hazırlıyordu anneli kızlı çarşıya çıkacaklardı kapı iki kere çalındı  ve içeriye bir kız girdi " hanımım Selçuk abi sizi araba da  bekliyor "  dedi arzu hanım gelen kıza " tamam , kızım sen in geliyoruz " dedi . Küçük selin heyecanlıydı hemen gitmek istiyordu arabaya binip yola koyulmuşlardı  çarşıya varmalarına az  vardı güle eğelene konuşuyor, gülüşüyorlardı  ta ki Selçuk " hanım ağam eğilin " diye bağırana  kadar art  ardına silah sesleri geliyordu arzu hanım kendini Selin ' e siper etmişti kurşunlar ona isabet ediyordu araba yolun kenarın da durmuştu Selçuk vurulmuş ama birilerine haber vermeyi başarmıştı selin elleri kulaklarında, gözleri annesinde  silah seslerinin dinmesini bekliyordu ama silah sesleri ikiye katlanmıştı Yahya ağa canlarını kurtarmaya geliyordu bir kaç dakika sonra silah sesleri duruldu selin ellerini kulaklarından çekti annesine seslendi " anne hadi kalk gidelim çok korktum ben " demişti sonrasın da arabanın kapısı açılmış selin gözleri kapatılarak bir arabaya götürülmüştü  babası ağlıyor etrafa resmen haykırıyordu  çünkü  Yahya ağa  hayat arkadaşı 3 kızına can olan kadını kaybetmişti .  Selin on yaşında  diğer kardeşleri  3, 4 yaşların da daha çok küçükken annesiz kalmışlardı halaları onlara sarılmış sessiz sessiz ağlıyordu selin bir şeylerin ters gittiğini anlamıştı o zeki bir kızdı halasından ayrılıp sordu " hala annem nerde onun her tarafın da kan vardı ne oldu ona gelecek dimi "  halası ona daha sıkı sarıldı ağlamaya devam etti artık selin de ağlıyordu çünkü annesinin gittiğini anlamıştı .O gece onlar halalarıyla  İstanbul ' a gelmişlerdi Yahya ağa artık canlarının gitmesinden korkuyordu onları korumaya almıştı.

         Aradan seneler geçti selin yaralı bir şekilde büyümüştü her gece o lanet günün kabusunu görmüştü.  Allaha bir yemin etmişti . O kalleşlerin canını almadan   ölmek ona haramdı .

       *  Biri bana sesleniyordu karanlıktaydım karanlıkta annemin yüzü vardı , bana bakıp sadece ağlıyordu yüzü bir anda kan rengine bürünmüştü kanı ellerimdeydi çırpınıyordu ama onu kurtaramıyordum . Soluk soluğa uykumdan kalktım yine aynı kabusu görmüştüm geceleri uykumu bölen lanet günün kabusunu annem ellerimin arasın da can verirken hiç bir şey yapamayışımın kabusunu görüyordum her gece her dakika yakamdaydı sanki o gün bir yemin ettim " ben selin selenler Yahya ağanın ilk göz ağrısı, biricik kızıyım annemi, bana can olan , hayat veren kadını öldüren kalleşin canını almadan , annemin intikamını almadan ölmeyecektim " bu yemini annemin öldüğü o lanet gün de etmiştim o kalleşlerin canını almadan değil ölmek bana uykular haramdı ..  *

                                                                                                        *ALINTI*

Selamlar düzenlenen aslın da düzenlenmeyen tamamen değiştirilen bir bölümle karşınızdayım . Bölümde kendi ağzımdan yazdığım bir yer var ilk defa böyle bir şekilde yazdım umarım güzel anlatabilmişimdir  . İleriki bölümlerden bir alıntı aldım , bölümü oruçluyken yazdım  umarım  saçmalamamışımdır . Herkese iyi iftarlar 

oy ve yorum kullanırsınız sevinirim :)