;Байна уу? Южин аа яагаад хичээлдээ ирсэнгүй вэ?
;Яагаад аа яагаад?
;Аа нээрээ хөл чинь зүгээр үү?
;Хөл биш ээ гар! Хугарчихсан
;Өө уучлаарай
;Уучлаарай хэнээс боллоо!
;Тэгээд л уучлаарай гээд байна.
;Чамайг дээ Ким Сонү! Хүн яаж за за одоо уулзъя!
;Ойлголоо.
Арайчдээ яагаад ирсэнгүй вэ ч гэж байх шиг хэнээс боллоодоо.
Тэнэг юм шиг замаа харж явдаггүйн гай байхгүй юу.
Уулзвал чамайг ёстой нэг.
"Южин аа яанаа өвдөж байна уу? Уучлаарай"
"Би наад уучлаарайгаар чинь яах юм?"
"Тэр мотоцикль чинь өөрөө урдаас гараад ирсэн шдээ."
"Мэдэхгүй ээ. Өнөөдөр тэр мотоциклийн жолоочтой уулзана явцгаая."
"Заа."
Би ууг нь түүнийг нэг сайн хашраагаад өгөх байсан юм лдаа.
Даанч гар ийм болчихсон тэглээч түүний царайг харахаар бүр сонин болчих юм аа.
Цохиж ч чадахгүй юм аа. Азтай юм аа Ким Сонү.
Цагдаагийн газар очтол тэр намайг бараг л өргөөд гүйчихсэнгүй. Энэ тэрийг авч өгөөд л байн байн гарыг минь асуугаад л. Ийм хүнийг яаж ч хайрлахгүй байх билээ дээ.
"Яагаад чи явган хүний зам руу орчихсон юм? "
"Би зүгээр л гэнэт л мотоцикль маань тормоз авхаа больчихсон.
Тэгээд машин мөргөхгүй гээд зогсоох гэж байгаад.
"Тэнэг новш минь чамаас болж хүүхэд бэртэх дөхсөн!"
"Гэхдээ таны гар чинь?"
"Хамаагүй ээ түүнийг хамгаалах гэж байгаад л тийм болчихсон."
"Би хангалттай нөхөн төлбөр өгөх болно уучлаарай"
Хмм гэхдээ энэ хүний ярьж байгаа хэлж байгаа үг худлаа л санагдаад байх юм. Хэрэг хийсэн хүн гэхэд ямарч гэмшсэн юм байхгүй. Мэдэхгүй эээ энэ нэг юмны мөнгөөр дутав гэж дээ.
Бид энд тэндхийг сонирхон бяцхан яриа өрнүүлэн алхана.
Түүний бодож сэтгэж байгаа нь бүр яг л 5настай хүүхэд шиг юм аа.
Эгдүүтэй.
Эд нар чинь?
"Южин аа надад даатга"
