Artik 15 yaşındayım hayallerim ruhundan o kadar uzakki tam 1 yıl oldu hala o olayı unutamadım. Evet hala onu seviyorum ama artık vazgeçmeliyim kendimi yedim bitirdim kalbim artik olmasa bile başka bir aşk bulmaliyim başka çarem yok nasıl olsa unuuturum diyip tam1 sene çabaladim çıktığım her çocuktan acı çekerek ayrıldım artik yeni bir hayatım var. Hayatımı değiştirmek için çok çabalarsam eğer başarırım ama hiçbirzaman unutamam. O olaydan beri birçok şiir yazdim çok şey öğrenim aslında babamın olmayışı da beni bu kadar üzmüştü tam 2 senedir cezaevinde fakat hala suçu belli olmadı hayat çok zor bende aynı şekilde ilerliyorum. Bugun Simay aradı gezmek için elbette kabul ettim. O benim için çok iyi bir arkadaş yanlız olduğum zaman benim yanıma gelen tek arkadaşım onu çok seviyorum beni her zaman anladı 1 abisi ve 2 ablasi var . bazı insanları çok özledim şimdi ne yapayım bilmiyorum
Hemen üstümü giymek için dolabı açtım fark ettim ki doğru dürüst elbisem yok zaten Simay geliyor annem eğer biraz para verebilirse kendime birşeyler alayım
+anne
-efendim
+senden birşey istiycem
-evet
+varsa biraz ..
-tamam anladım çantamdan alabilirsin.
+teşekkür ederim .
Diyerek hemen anneme sarıldım galiba 1 senedir ilk defa boyle mutlu gördü beni derken bir ses geldi
-bu kadar sevineceğini bilseydim daha önce para verirdim. :)
Gülmüstüm tam o sırada kapı çaldı galiba simay geldi. .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SUSMAK İSTİYORUM
Randomkimse kaybetmeden anlayamaz hic kimse sevilmeden sevemez ya sevgin kaybolursa ya bütün yemeklerin sevginle birlikte toprak olursa sen ne yaparsin
