BİR GENCİN HAYATI

Anne Atarları

Okuldan nefret ediyorum !Zayıf kızlara bayılan erkeklerden nefret ediyorum!Ve de şu ara en çok annemden nefret ediyorum!

Dün annemle yine tartıştık.Her zamanki gibi bağırdı çağırdı.İyi ki elimdeki o fıstıklı dondurmayı yakaladı.Nolmuş sanki bi dondurma yediysem.Tamam kilolu olabilirim sivilcelerim de var ama bu o güzel nimetlerden yararlanmayacağım anlamına gelmez ki.

Zaten annem bu aralar her şeye bağırıyor.Menopoza girmiş kadınlar gibi.

Geçen gün Elifle konuşuyorduk da onun da annesi her şeye bağırıyormuş.Klasik anneler işte.Neyse ben konuya geliyim.Bi elimde şöyle dolgun bir fıstıklı dondurma diğer elimde de aile boyu kola şişesiyle tam kapıdan giriyordum ki bilin bakalım kim karşımda?Evet doğru bildiniz ''Annem'' Zamanlamam harika (!) Tabi annem yine sinirli.Neredeyse beş dakika boyunca birbirimize baktık.Sonunda annem konuşmaya başladı.

''Yine mi abur cubur Doğa?''

Ben bişey demedim tabi her zamanki gibi annem söylenmeye başladı.Yok neymiş ben bu gidişle hayatta kilo veremezmişim.Keşke biraz da moral vermeyi bilse.Ben de biliyorum şişko ve sivilceli olduğumu ama bu kadar da insanın yüzüne vurulmaz ki.

''Bi de o butikteki kıyafeti istiyorsun bu kiloyla biraz zor giyersin onları Doğa.''

Anneme son okul çayı için o butikteki kıyafeti istediğimi söylemiştim.O da eski fırınımız çalışamaz hale geldiğinden yeni bir fırın almamız gerektiğini ve ilk taksitin de bu ay ödenmesi gerektiğinden bu takımı alamayacağını dolabımdan klasik etek ve bluz giymem gerektiğini söylemişti.Tabi bunları söylerken araya kilo vermem gerektiğini de katarak.

Ben o klasik etek bluz takımla hayatta o çaya gitmem.Herkes pantolon giyicek ben de orda altın gününe giden yaşlı teyzeler gibi etek mi giyicem?Oturup evde ders çalışmayı tercih ederim.