2

38 6 0
                                    

E L A R I E N

Shadows rose as sun sank beneath the darkening horizon. Wind howls and the sakura leaves falls and go with the winds carrying wisp with them as if the night is on the rise. Couldn't get my eyes off of the moon its mesmerizing; even the stars are sparkling like gems scattering in the sky giving light of wonders.

Star gazing is kind of my thing. I feel relaxed when its night time. Serenity achieved. I stretched out my hands on the coffee that dad gave me a minute ago before he went to bed. Di pa ako dinadalaw ng antok. Nasa balkonahe ako nakatanaw sa naglalakihang gusali and lanterns on the street. Maliwanag dito kesa dun sa bukid.

I looked at my palm; lies a traumatizing memories and even felt the presence of the knife penetrate through my flesh. I felt terrified --trembling after been stab by that person whose been attack by the sleeping sickness. I'm afraid it will happen again.

This city look peaceful and not aware of the destructions are coming.  Alam kong napakalayo ng narou village dito sa valda pero possible parin silang makapunta dito. Pero marami namang kawal sa city. We'll be safe in here.

There were few people on the streets and others are having the time of their lives. I'm just a total opposite of those. How to be like an extrovert, a person can easily makes friends. Can minggle with no hesitation. Anxiety and doubt. So frustrating. Medyo mahapdi parin ang natamo kong sugat sa balikat. I rock the chair to relax until my eyes suddenly became heavy I guess I reached my limitation and now forcedly dragged myself to rest. Di parin maalis sa isipan ko ang mga tao na nakita ko sa sala. Para akong natraumatized sa mga presensyang pinaramdam nila sakin.  Nakatingin ako sa ceiling medyo natulala ako at may nasagi akong mabilis na pagdaan ng anino sa balkonahe na kinaupo ko Bigla at tumayo ako na nakatingin dun at binuksan ko ang ilaw. I reach the broom and slowly sneak. Natakot ako na baka pinasok kami ng akyat bahay at mapahamak ang mga kapatid ko.

Mabilis akong tumakbo sabay ng paghahampas ng walis sa kung saan para mabigla ang taong nakamasid pero wala. Napailing nalang ako sa isang sanga ng puno na gumagalaw dahil sa lakas ng hangin and its shadow looks like a shadow of a person. Putek nawala antok ko. Pumasok nalang ako sa loob at nilock ang pinto ng balkonahe at bumalik nalang sa higaan pero hawak ko parin ang pamalo ko in case na baka hindi iyun guni guni. Of course bad people take advantages of weaklings like us.


➖➖➖

NEXT MORNING. I went to the market place to buy. I would like to know about the city. I must adapt or else it'll be too hard to for me to fit in. And I don't wanna be lost-- the place is completely big and crowded with people and I don't want people to treat me like a strangers or an outcast.

I dress well para di naman ako pagtinginan ng mga tao sa valda at kutyain ako. Nilibot ko ang aking tingin sa mga taong nagtitinda ng alahas, at magarang mga damit na nasa mannequin. Sa kabilang daanan naman ang mga nagbebenta ng mga prutas at gulay. May mga taong nagtutumpukan at sumilip naman ako kung ano ang kaguluhan iyon mukhang may maganda silang binibenta.

"Jaffa princesses are about to chose the next heir. Dumating na naman ang lunar eclipse. Ang pagtatapos na naman ng mga hunter game"

"Napakaswerte nga naman ng mga hunter na nakapasok bilang kalahok kaso di tayo pwede hahaha"

"Oo nga. Alam nyo ba na apat ang itinakda ngayon kaya pursigido ang mga hunter at huntress na umupo sa trono. Malas natin hindi tayo pwede sumama di tayo jaffari. Dito satin pagmatapos ang reign ng reyna o hari maaring anak na ang susunod pero sa jaffa hindi, palakasan ng grupo at paiba iba ng namumuno. Ang malaking problema kung marunong at hindi kurakot ang susunod na uupo sa trono"

✔ 𝐆𝐄𝐌𝐂𝐀𝐓𝐂𝐇𝐄𝐑 Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon