[6- senin için]

532 28 5
                                    

Bölümler güzelmi düşünceleriniz neler?

Akşam olmaya başlamıştı efe hala gelmemişti ona kırılmıştım düşüncelerimi bı kenara bıraktım duş alıp esoftman takımımı giydim yemeğe oturduk ben hızlıca yiyip kalktım

"Tuana doydun mu canım" yeliz ablaya gülümsedim

"Evet.. ben biraz dışarıya çıkicam dolaşmak istiyorum"

"Tamam canım geç kalma" başımı onaylarcasına sağlayıp üstüme montumu geçirdim evden çıktım sahile doğru gitmeye başladım yağmur çizeliyordu biraz yürüdükten sonra ara bı sokağa girdim sanki biri beni takip ediyordu arkama baktığımda kimse yoktu yürümeye devam etim ara sokaktan çıkmadan önce arkama baktım birinin gölgesini gördüğüme emindim gelen bı cesaretle o tarafa yürüdüm duvarın arkasına baktım ama kimse yoktu geldiğim yola baktım yine kimse yoktu birden duvara doğru itildim karanlık olduğu için kimin ittiğini göremedim ama dibimde olduğunu nefesindan anlıyordum yüzüne bakamadım derin bi nefes alıp kafamı kaldırdım ela gözlerini gördüm..

"Efe.." dudaklarımın arasından üç harf çıkmıştı

"Naz.."

"Sen.. sen nasıl neden peşimden geldin? Madem geldin neden gizlice geldin" Gülüp bı elini duvara dayada diğer elini ise belime yerleştirdi

"Korktun mu?" Alaycı bir tavırla gülüp boynuma öpücük bıraktı

"Ne alaka be!"

"Neyse sen neden ara sokaklara giriyorsun kızım! ya ben olmasaydım peşindeki?"

"Ne bilim ben! Senin yüzünden beni kırdığın için çıktım dışarı ben" kollarının arasına aldı beni sıkıca sarıldı donmuş olan vücudum onun kollarının arasında firar eti bende ellerimi beline sardım başımı boynuna gömdüm

"Üzgünüm.." gülümsedim ona daha sıkı sarıldım

"Tamam afetim seni... Sevgilim"

"Hadi gel sevgilim evimize dönelim" Başımı aşağı yukarı saladım eve doğru gitmeye başladık eve gelince içeri girdik herkes salonda oturmuştu bizde oturduk

"Hoşgeldiniz çocuklar durun size çay koyim"

"Sen dur yeliz abla ben koyarım" ayağa kalktım gidiceken yeliz ablanın sesi ile durdum

"Güzelim tatlı yapmıştım kendinize getirin" başımı salladım mutfağa gittim çay ve tatlıları aldım salona geçtim efe'nin çayı ve tatlısını verdim oturdum

"Oğlum boşanma işinde kararlımısın"

"Evet anne kararlıyım ben başkasını seviyorum"

"Ama çağan ben seni seviyorum" banunun o çıtlak sesini duyunca kendime engel olamadım

"O seni sevmiyor kızım!"

"Sanane be! Sen neden karışıyosun"

"Bana bak!" Ayağa kalktım efe'nin kolumdan tutması ile durdum "seni bitiririm siktir olup git evimden! Hemen"

"Burası senin evin değil sen çağanin neyisin!?"

"Sevgilisiyim oldumu!"

"Tuana!" Efe'nin bana Tuana demesine dahada sinir oldum onu itip odama çıktım kapıyı kilitledim efe'nin arkamdan geldiğini biliyordum hastalığım yüzünden Korkuyordu

"Tuana! Aç kapıyı bişey olucak! Aç şunu" yatağımın baş ucunda ki tableten 2 tane içtim sinirlendiğim'de sinir krizi geçiriyordum bu ilaçlar sakinleştiriyor burnumdan akan bişey hisetiğimde elimi burnuma götürdüm çektiğimde kan olmuştu

~İMKANSIZ AŞKIMIZ~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin