Uzun bir aradan sonra geldim :)
Özlemişim yazmayı
Geçelim bölüme
Gözlerimi açtığımda odanın içi fazlasıyla karanlıktı sanırım akşam olmuştu doğrulmaya çalıştığımda sol tarafımda ağırlık yapan bişey vardı o tarafa döndüm efe'yi gördüm o kadar masum görünüyoduki yanağından öptüm yan bir şekilde uzandım efe'yi incelemeye başladım
"Beni izlemek hoşuna mı gidiyor" gelen sesle irkildim
"Hayır.. yani dalmışım"
"Eminim öyledir" belimden tutup kendine yaklaştırdı
"Nerdeyiz biz" dedim. konuyu değiştirmek için
"Gökçeada"
"Ne zaman gezeriz?"
"Sonra güzelim dışarda yağmur yağıyo ve çok karanlık"
"Of peki" diyip uzandim efe'nin kollarının arasına girdim
"Acıktın mi?"
"Biraz"
"Yemek istiyorum o halde" başımı olumlu şekilde saladım efe telefonunda bir numara çevirdi
"4 numaralı odaya 2 kişilik akşam yemeği istiyorum" bı süre sonra telefonu kapatıp yanıma döndü
"Canım sıkılıyor" yatakta oturur pozisyonuna geldim
"Napsak" ona döndüğümde sırıtarak yüzüme bakıyordu "ne" dermiş gibi yüzüne baktım
"Ne neden öyle gülüyorsun"
"Bilmem" diyip beni belimden tutup yatağa yatırdı ağırlığını vermeden üstüme uzandı
"Hey! Sapıkmısın"
"Alakası bile yok"
"Aklından geçen şeye bak" diyip kalkmaya çalıştım bileklerimden tutup başımın üstünde sabitledi
"Aklımdan güzel bişey geçiyor" diyip boynuma gömüldü nefesini Hisetikçe karnıma ağrılar Giriyordu
"Efe.." zar zor konuşmuştum
"Şşş.." işaret parmağını dudağımın üstüne bastırıp susturdu boynumdan çekilip dudağıma yöneldi dudaklarını dudaklarıma kapatıp beni büyük bir açlıkla öpmeye başladı aynı şekilde karşılık vermeye çalıştım ama hızına yetişemiyordum beklemediğim bir anda üstümden kalkıp yanıma uzandı noldu birden "efe noldu"
"Daha fazla dayanamadım ileri gidebilirdim" bı anlık gelen istek ve cesaretle ne dediğimin farkında değildim
"Keşke durmasaydın" gözlerim tavanı incelerken üstümde efe'nin bakışlarını hissetmemle gözlerimi ona çevirdim şaşkınlıkla bana bakıyordu dudaklarını aralayıp bişey söyleyeceken kapının odası tıklandı gözlerini kapatıp sakin bı nefes aldı kalkıp kapıyı açtı yemekler gelmişti yemekleri alıp içeri girdi yataktan kalkıp yanına gittim önünde durdum
"Bişey söyleyecektin"
"Hayır" tekdüze bir cevap verip masaya oturdu yemek yemeğe başladı sıkıntılı bir nefes aldım bende oturup yemeğe başladım
***
Yemekten sonra yatakta uzanıyorduk o kendi telefonuna ben kendi telefonuma bakıyordum ama hiç konuşmuyorduk telefonu bırakıp ona döndüm biraz durdum sonra dayanamadım telefonunu alıp biraz uzakta olan koltuğa atım bakışları bana döndü
"Napıyorsun? Kendi telefonunu bıraktın benim ki ile derdin ne!?" Sesi sert çıkmıştı ayağa kalkıp Telefonunu aldı koltuğa uzandı derin bi nefes aldım ayağa kalkıp yanına gittim koltuğa uzanıp telefonu elinden çektim masanın üzerine bıraktım efe'ye sarıldım
"Küsmüyüz?" Masum bir şekilde sorduğum soruya cevap vermemişti
"Üzülüyorum.. böyle olmayalım" dedim. Beni hafifçe itip ayağa kalktı odanın camından dışarda yağan yağmuru izlemeye başladı telefonundan bı şarkı açtım bikinisi de astronomi ve şarkının hoşuma giden kısmını açtım mırıldandım
Sıkılırsa'n, güneşten gece oluruz
erkenden..
Sen istersen..
Karşılığında istediğim.. geçmişin geleceğin benim olsun..
Denizler cinayet işlemez'ler..
Aslında kimseyi istemezler.. değiştirdi beni.. bu garip astronomi..
Sustum bı kaç dakika sonra efe devam ettirdi şarkıyı
Suçluyum belki ben.. sen suları'mda ölürken..
Güldüm keyfim'den.. her zaman istediğim'le geçmişin geleceğinl'e
benimsin artık derinlerde.. Derinlerde..
Gözlerim dolmuştu efe'nin beline sarıldım hıçkırarak ağlamaya başladım
"Efe... Özür dilerim ne yaptım bilmiyorum ama lütfen.. böyle küs Kalmayalım"
"Naz." Bana dönüp yüzümü ellerinin arasına aldi baş parmakları ile göz yaşlarımı sildi bana sarılıp boynuma gömüldü
"Şşş ağlama küsmedim bak küsmedim"
"Efe.. lütfen"
"Naz ağlama güzelim"
Efe'ye daha sıkı sarıldım sustum.. sadece sustum bı kaç dakika öylece kaldık
"Neden konuşmadın" dedim titreyen sesimle
"Aptalca bişey unutalım olur mu?" Başımı salladım
"Tamam" yüzümü ellerinin arasına aldı bana sarıldı.. bende ona gülerek konuştu
"Çok güzel düet kurduk" gülümsedim
"Evet"
"Bidaha yapalım bence"
"Neden olmasın"
***
"Naz ağaç oldum meyve veriyorum!" Merdivenlerden koşarak aşağı indim efe'nin boynuna atladım atlamamla geri sendeledi
"Yavaş! Noluyo kızım?"
"Geldim" diyip çekildim
"Meyve yermisin" anlamamış gibi yüzüne baktım
"Ne nerden çıktı bu?"
"Ağaç oldum dedim ya" dedi alaycı bir tavırla omzuna vurup önden yürümeye başladım
"Dalga geçiyor bide"
"Hey! Trip mi yiyorum" diyip yanıma geldi
"Evet."
"Hadi ama güzelim"
"Nereye gidiyoruz"
"Sürpriz"
"Ya daha ne kadar sürpriz yapacaksın"
"Bilemiyorum"
Arabaya bindik efe gözlerimi bağladı yarım saat sonra bı yerde durduk efe inip benide indirdi elimden tutup yönlendirdi sonra durup gözlerimi açtı gözlerimi yavaşça açtım..
Bölüm sonuu
Sizi seviyorum
Baybay ❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~İMKANSIZ AŞKIMIZ~
Randomabin gibi gördüğün birine sonradan aşık olmak mı? çok tuhaf şeyler olucak..
