"..Şeytani yaratığın daha önce binlerce kölesi (kardeşi) olmuştu. Çoğunu katletmesine rağmen kalanları istediği kalıba uydurmuştu. Ama daha önce hiç dişi yaratmayı başaramamıştı."
Uzun adam uzun uzun baktı bebek biçimli canvarın yüzüne. Kızın gözler...
"Zaman ne kadar da hızlı geçiyor değil mi Jack?" gözlerinin olması gereken yerden katran tarzı sıvı akan adam sessiz kaldı. Medea Solon tersine düşülmemesi gereken bir kişiydi. Jack elinde bulunan kanların aktığı ve parkeyi lekeleyen kalbi sessiz bir şekilde yemeye devam ederken Medea can sıkıntısı ile iç çekti.
Bu konakta bulunan insanların her biri kafayı sıyırmıştı. Henüz sayı olarak az olan bu katillerin ('katil' kelimesi yetersiz kalıyordu) konakladığı bu malikanenin varlığı kimseler tarafından bilinmiyordu.
Ancak bilinen bir şey varsa bu ormana giren insanların bir daha asla geri dönmeyeceğiydi. Özellikle gençleri ve çocuklarını kaybeden ebeveyinlerin zor yoldan öğrendiği bir şeydi bu.
Medea sırtında bulunan tüylerin açılmak ve kendini gevşetmek ister gibi sırtının diğer bölgelerine doğru hafifçe hareket ettiğini hissedebiliyordu. Bu tek taraflı sohbet onu yeterince sıkmıştı zaten.
Eli ile yüzünü avuçladı ve Jack'e hitaben konuştu. "Organ yemeği seviyor gibisin?" Jack ağzına kadar açtığı maskesini düzeltirken cevap verdi. "Evet, öyle sanırım." Medea güzel bir gülümseme verdi erkek olduğunu düşündüğü yaratığa. "Organlarını senin için saklayacağım o zaman. Müsait olduğun bir zaman uğra."
Jack inceden inceden kovulduğunu anlayarak başını salladı ve odadan çıktı.
Medea ise gittikçe sabırsızlanmaya başlayan kanatlarını tutmadı. Bir kaç saniye içinde Medea'nın zarif bedeninin iki yanına açılan siyah kanatlar vardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
