PORTAKAL

1~2

Multimedia 'da BERAY

Oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin turunçgillerim :)) İyi okumalar...

Sorunlu bir çocukluğum vardı. Babam VARDAR holdingin sahibi .

Ayrıca çok sinirli, ama kızının her dediğini yapan bir insandır. Annem ise daha baskındır babamın çok sinirli bir yapısı olmasına rağmen sözünü dinletir. Çocukluğum hep annem ve babamın kavgasıyla geçti sanırım bu nedenle fazla duygusal bir yapım var.

Okulumun bitmesine tam  2yıl var . Bu okulda değil 2 yıl bir yıl bile kalabileceğimi düşünmüyorum . Şu an hazır yaz tatilindeyken babamla konuşmayı düşünüyorum okul değiştirmek hakkında . Hangi okula gitmek istediğim hakkında en ufak bir fikrim yok.

Ama kesinlikle özel okula gitmek istemediğimi biliyorum .
Şu an herkes tatil yaparken ben evde oturmuş bunları düşüyorum neden sırf babamın işleri yüzünden. Ne kadar sıkıcı bir tatilim olsada şu okul mevzusunu konuşabilme fırsatı bulduğum için mutluyum.

Tık tık tık .. kızım müsait misin ?

Bu neydi şimdi ?

- Tabi ki babacım gel.

Kapı açıldı. Aman tanrım çok kötü gözüküyordu.

- Seninle bir şey konuşmak istiyorum.

Konuşmasını bekledim çünkü gerçekten konuşacağı her neyse bir an önce konuşup bitirmek istiyormuş gibi bir hali vardı.

-Annenle bugün yine tartıştık ve artık sorunlarımızı konuşarak da çözemiyoruz ve bunu söylemek zor ama biz boşanmak istiyoruz . Artık büyüdün bizi anlayacağını düşünüyoruz .

Şaka demi kötü bir şaka bu. Tamam ben kendimi bildim bileli kavga ederlerdi ama bu kadarı fazlaydı. Sen büyüdün ne demek ? Hangi büyüyen çocuk anne ve babasının boşanmasını anlayışla karşılar ki ?
Gözlerimden farkında olmadan doldu ve düşüncelerimden ayıran babam oldu.

- Kızım sen iyi misin ?

Ve ben bu sefer göz yaşlarımı tutamadım serbest bıraktım. Babam sadece sarıldı ve üzgünüm dedi . Babamı ilk defa gözleri dolmuş gördüm. O kaya gibi sert adamın yerinde yeller esiyordu.

- Beray ,biz boşanınca annen Ankara'ya babasının yanında kalıcakmış. Tabi ki karar senin ama ben senin benimle kalmanı istiyorum. Sonuçta dedenin durumu belli, ben tabi ki annene yardım edeceğim ama senin geleceğin orda iyi olmaz. Sen benimle kal .

Hadi ama baba öyle lütfen diyerek bakma. Ben daha boşanmanızı hazmedemiyorum bunu nasıl düşünebilirim ?
Tamam boşanma konusunda biraz olgun davranabilirim sanırım. Sonuçta mutlu olma imkanları olsa bu kararı vermezlerdi.
Göz yaşlarımı sildim ve güçlü olmaya çalışarak :

- Peki baba bunu annemle de konuşacağım.
Bunu düşünmeyi sonraya bıraktım ve kendimi toparlayarak:

- Baba seninle konuşmak istediğim bir şey var ama hemen hayır deme .

-Söyle bakalım

-Şey ben okulumu değiştirmek istiyorum

-Tamam ben hemen yeni kolej ararım.

-Hayır baba! Sakın böyle bir şey yapma çünkü şeyy.. benn...devlet okuluna gitmek istiyorum.

Hadi ama niye bu kadar sıkılır bir şekilde söyledim ben bunu.Azıcık cesur olsana Beray !

-Beray ben senin geleceğini düşünüyorum. Maddi imkanımız varken neden böyle bir şey istiyorsun?

-Çünkü ben kendimi onlar gibi göremiyorum baba ve emin ol ki bu benim için yapacağın en iyi şey.

-Peki kızım orayı da bir dene. Ben senin için okul araştırırım

Tamam kabul ediyorum,bu kadar çabuk kabul edeceğini düşünmemiştim ama sanırım beni yeterince üzdüğünü düşündü ve odamdan çıktı.
Şu an okul değiştirme konusunda mutluyum boşanma işini ise annemle konuşmadan düşünmeyeceğim.