AŞK ÜÇGENİ

2.Bölüm

Yeni bir bölüm ile karşınızdayız arkadaşlar umarım hoşunuza gider...

------------------

Oof! Annemin odama girip "Eylül artık uyan okula geç kalacaksın. "

demesiyle uykum alt üst oldu. Anneme yalvaran gözlerle bakmama rağmen "Kahvaltı hazır ben çıkıyorum."

"Tamam anne " dedikten sonra annem odadan çıkarken peşinden yavaş adımlarla banyoya doğru ilerledim. Aynada ki halimi görünce bir an korkmadım değil. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra odama geçtim. O lanet olası formaları giymek zorundaydım. Saçımı da salaş bıraktıktan sonra mutfağa doğru ilerledim. Kahvaltı nefis gözüküyordu. Geç kaldığımı fark edince ağzıma bir kaç yiyecek attıktan sonra çantamı omzuma aldım ve evden çıktım. Otobüs durağına doğru ilerledim. Otobüse bindim. Okula gelince direk sınıfıma geçmeyi düşünüyordum ki Eslemin bana seslenişini duydum

"Günaydın" dedi neşeyle.

"Günaydın" dedikten sonra sınıfa girdik. Sırama geçip oturdum. Eslem birden bana dönüp telefonunu elime verdi ona anlamayan bakışlarla bakınca

"Numaranı kaydet." kaydedip geri verdim. Hoca sınıfa girip kitaplarını masanın üzerine bıraktıktan sonra ders işlemeye başladı. 5-10 dakika sonra kapının açılmasıyla tüm sınıf bakışlarını kapıya yöneltti. İçeriye giren Emreydi. Özür dileme gereği duymadan sırasına kuruldu. Hoca Emreye ters bir bakış attıktan sonra derse devam etti. Emre rahat bir şekilde bana dönüp "Naber"

"İlgilendirir mi? "

"Evet"

"Al işte ya çattık." diyerek kafamı sıraya gömdüm. Beni şimdiden deli etmeyi başarmıştı. O sırada Eslem'in bana seslendiğini farkettim.

"Eylül"

"Efendim"

"Çıkışta sinemaya mı gitsek"

"Bakarız" dedikten sonra başımı tekrar sıraya gömdüm. Cidden bu ne enerji anlamıyorum. Bana da depolamaları lazım. Eslem gerçekten çok eğlenceli bir kız fakat nasıl oluyor da hemen birine güvenebiliyor. Daha beni tanıyalı ne kadar oldu da sinemaya gitmeyi isteyecek kadar samimi olduk. Her neyse kıramazdım onu tek yapmam gereken anneme telefon açıp izin almam.Hem benim de kafam dağılır biraz.Hiçbir zaman çok samimi olduğum bir dostum,güvenebileceğim bir kardeşim olmamiştı.Eslemin aksine insanlara hemen güvenebilen biri değildim.Zilin çalmasıyla düşüncelerimi bir tarafa bırakıp Eslem'le birlikte bahçeye doğru ilerledik .Karşımızda duran boş banka oturudk o sırada bize doğru yaklaşan Emre ve arkadaşlarını farkedip kalkmaya yeltendim,yine saçmalayıp gidecekti belliki o sırada Eslem ''Eylül nereye''

''Lavaboya kadar gideceğim gelicek misin?''

''Evet'' okulun girişine doğru ilerliyorduk ki Emre bana sesleniyordu ''Eylül'' cevap vermeyi düşünmüyordu,fakat tekrar''Eylül''deyince ''Ne var?'' diye karşılık verdim.''Çıkışta benimle geliyorsun''dedi kesin bir sesle.Emre işte yine saçmalıyordu onunla biryere gidecceğimi sanıyorsa yanılıyordu.O sırada karşımızda bir grup kalabalığın olduğunu farkettim.Eslem bileğimden tutmuş o tarafa doğru yöneltiyordu beni.Kalabalığın olduğu yere vardığımızda henüz tanımadığım iki kişi kavga ediyordu .Eslem ise dikkatlice onları izliyordu.Neyseki Emre'nin söylediğine cevap vermek zorunda kalmamıştım.Esleme ''Hadi gidelim artık''

''peki'' okula doğru ilerledik Emre ortada gözükmüyordu.O sırada Eslem ''Derse girmesek mi''deyince

''Benimde hiç giresim yok '' diye ekledim.