Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Jeon Jungkook.
Yaptığı her şey ile beni kendine çeken,ağzından çıkan bir kelimeye önüne dünyaları serebileceğim güzel sevgilim. O diğerleri gibi değildi asla,yaptığı her şey diğerlerinden farklıydı ya da öyle geldi bana.
İlişkimizin başında deltalardan nefret ettiğini söylediğinde ilk kez kendim olmaktan utandım. Onu küçük yaşta annesiz bırakan bir türden olmaktan utandım. Hayatım boyunca karıncayı bile incitmemiş biri olarak yaşadığı her şeye gözlerimi yumarak utandım ve yalanların arkasına sığındım.
Tek yalanım da bir süre sonra patlak verdi ve onu kaybettiğimi zannederken onun merhametinin ve aşkının sonsuz olduğunu hatırlattı evren bir kez daha. Attığı her mesaj tüm hücrelerime işlerken gözlerimden akan yaşları özgürce bıraktım yanağıma. Onun varlığı benim için başkaydı,Jeon Jungkook herkesten başka bir adamdı benim için. Türünün tek örneği dedikleri söz tamamen ona ait olmalı belki de.
Babasının evde olmadığını bilerek içimdeki rahatlıkla bastım ve karşımda gördüğüm manzara dilimin tutulacağı kadar güzeldi. Karşımda beyaz teni ve beyaz pijama takımıyla hiç bir çekincesi olmadan gözlerimin içine bakarken dayanmananın bir kez daha ne kadar zor olduğunu anladım.
Kiraz dudaklarını dudaklarımla buluşturup hızlıca kapıyı kapattığımda bu anı bekliyormuş gibi kapıyla beni arasına alıp kendini bastırabileceği kadar bastırdı bana.
Dudaklarımıza dillerimiz eşlik ederken "odama çıkalım mı?" nefesi yüzüme çarparken söylediği cümleye baş sallayarak merdivenleri çıktık. Odasının kapısını iki kez kilitledikten sonra tekrar dudaklarımızı buluşturduğunda bu sefer ilkinden çok daha hızlı bir şekilde yaptı haraketlerini.
"Kucağına gelebilir miyim?"
"Bu soruyu gerçekten sordun mu bebeğim" dudaklarımızı tekrar birleştirmeden hemen önce söylediğim şeye kıkırdayıp kucağıma yerleştiğinde kafasında tilkiler dönen sevgilime baktım. Jungkook ile öpüşmekten ileriye gidememiştik hiç bir zaman. Kurdum kendini belli eder diye her fırsatta kendimi geri çekmiş ve zamanı olmadığını söylemiştim.
Bu sefer zamanı diye düşünürken Jungkook hissetmiş gibi üstünü çıkardı ve ellerini omzuma koyup saç tutamlarımla oynamaya başladı. "Yine yapacak mıyım?"
"Daha farklı şeyler yapmak ister misin güzelim?" emin olmayarak sorduğum soruya bambi gözlerini açıp "gerçekten yapar mıyız?" diye yanıt verdiğinde onun da bunu istediğini anlayıp daha fazla bekletmedim sorusunu.
"Yaparız bebeğim" dudaklarımızı tekrar birleştirip ellerimi kalçasına yerleştirdiğimde yerinde haraket edip şortunu çıkarmıştı. Onu bekletmeden üstümdekilerden bir çırpıda kurtulduğumda beni süzmesi beni güldürmüştü.
