La Çay Var Çay! (bxb)

10

Emre'den

Hareket etmeye çalışsam da edemeyince gözlerimi açtım.

Hey! Kim beni sıkıyor hayvan gibi?

"Ya of çekiiil!"

En sonunda biraz kendime alan yaratınca döndüğümde Fatih'le burun buruna geldim.

Sanırım dönmemeliydim.

"Fatih? Fatih. Fatih! Of uyansan be adam."

Birkaç dakika dürtmemin ardından sonunda gözlerini aralayınca bir rahatladım. Öküz, kaç saat uyanmadı. Sinirle kaşlarımı çattım çünkü hâlâ bırakmıyordu!

"Kalk."

"Uyuyoruz işte ne güzel. Hm?"

"Aynen çok güzel. Çekil boğuldum."

Kalkmasıyla derin bir nefes alıp gerindim.

"Uyumayalım bir daha beraber. Hem sen niye gitmedin odama?"

"E beni sen bırakmadın."

"Ne bırakmayacağım seni?"

"Anlatmamı ister misin bebecik?"

Ne yapmışım lan ben?

"Anlat, sanki ne yaptıysam."

"Eh elimi tutup parmağımı emmeseydin giderdim de yani bir bebek parmağıma yapıştı."

"Ciddili mi diyon?"

"Ciddili diyom."

Ne yapmışım lan ben!

"Yok ya yapmamışımdır."

"I-ıh yaptın."

"O zaman bunu unutalım, hıh? Ne dersin?"

"Yok unutmak yok."

"Konuşma daha fazla!"

"Ama sen ne kadar da tat-"

"Şşt dedim!"

Elimi ağzına koyup susturmaya çalıştıysam da bu sefer de elimi yaladı.

"Iyy iğrençsin."

Bir de gülüyor şuna bak.

"Tamam bebecik hadi kahvaltıya gidelim."

"Gidelim madem."

Kahvaltıyı yapmış parkta salıncaklarda oturuyorduk.

"Oğlum siz büyüksünüz inin de benim çocuk biraz binsin."

"Pe-"

"Sırasını bekleyebilir. Biz buradayız."

"Fatih."

"Ne? Büyük olabiliriz ama bu park sadece çocuklar içindir diye bir şey yok. Biz varız, beklesin."

"Aaa terbiyesize bak hiç saygı kalmamış. Anan baban hiç mi terbiye vermedi?"

"Anam babam yok benim."

Kadının afallaması ve Fatih'in kalkmasıyla özür dileyecekken vazgeçip Fatih'in peşine koşmaya çalıştım.

"Şey Fatih?"

"Konuşmak istemiyorum."

Beni hiç umursamadan arkasında bırakıp gitmesiyle kalakaldım.

Bir anlığına beni sevdiğini düşünmüştüm.

Doğru, beni kim sevsin ki?

Ben olsam ben de konuşmazdım benimle. Ona sadece iş çıkarıyordum benimle uğraşmak zorunda bile değilken.

Ayağıma krem sürülmesi için hemşirenin odasına gittim. İyileşmiş sayılırdı. En azından yürüyebiliyordum.

Ayağımın iki gün içinde eski hâline döneceğini söylemişti hemşire.

Umarım Fatih'le de kısa sürede ayağım gibi eski halimize dönerdik.