Evet geçmişteyim sanırım. Ve Atatürk hala yaşıyor. Olayları kavramaya başlamıştım. Bu zamanda daha teknoloji gelişmemişti. Bu şartlara göre yaşayacaktım.
Aşağıya indim. Annem okula yani mektebe gitmem için kahvaltıyı hazırlamıştı. Kahvaltıda sadece peynir, reçel ve birkaç tane zeytin vardı. Yemeğimi yedim ve dışarı çıktık. Sonra at arabasına bindim şimdi de okuldaydım. Ama okul çok farklıydı. Kara tahta, tebeşir. Bir sıraya oturdum. Neredeyse gelmişti herkes.
Bekledik biraz öğretmen sınıfa girdi. Benimle tanışmak istedi.
- Adın Ne Kızım ?
- Umay
- Aramıza Hoş Geldin Umay.
- Ne tür aktiviteler yapıyorsun evde ?
- Film izlemeyi, Bilgisayar oyunu oynamayı seviyorum dedim.
- Bilgisayar mı o da ne ? Ve bir süre ne diyeceğimi şaşırdım.
Yani atlarla vakit geçirmeyi seviyorum demek istedim öğretmenim.
Başını salladı.
Ders anlatmaya başladı. Okulu sevmeye başlamıştım.
Okul bittikten sonra annem almaya geldi beni.
Eve vardık. Kıyafetlerimi giydim. Yatakta biraz dinlendim ve düşünmeye başladım. Atamı görebilecek miyim acaba. Atam şu an nerdedir ? Ben hangi şehirdeyim ?
Anneme sormaya gittim.
-Anne biz şu an nerdeyiz ?
- Hahaa alemsin kızım bilmiyor gibi
-Anne nerdeyiz biz ?
- Ankaradayız kızım.
-Atatürk Nerde Peki ?
- Atatürk mü o da kim ?
-Mustafa Kemal Anne !
Demekki saha soyadı kanunu çıkmamıştı ve Atatürk soyadını almamıştı.
-Mustafa Kemal Nerde Bilmiyorum Kızım.
-Gelecek Mi Buraya ?
-Bilmem.
Artık onu görmek istiyordum.
30/08/1922
Bugün Yunan ve Türkler Arasında Savaş Çıkmıştı. Savaşta Mustafa Kemal de vardı. Ona bişey olmayacaktı biliyorum ama yinede korkuyorum. Savaşı atatürk kazanmıştı.
________________________________
Artık Atamı Görmeye Gidecektik. Atatürkün Katıldığı bir kongreye gidecektik. Çok sevinçliydim.
Hazırlanıp çıktık. Koskoca bir meydanda kalabalıktan pek bir şey görünmüyordu. Herkes atamı bekliyordu. Büyük bir at arabası geldi ve meydanın ortasında durdu. Arabadan önce bir kaç adam indi. Sonra Sonra arabadan biri indi ve karşıma geçti.
Olamaz bu gerçek olamaz. Karşımdaydı...
Atam karşımdaydı. Gözyaşımı Tutamadım. Bu oydu. Atatürktü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TEK YÖN
Historical FictionTek umudum seni görmek seni yaşamaktı... Gece bir rüyadan sonra hayatım değişti. Mustafa Kemal karşımda duruyordu. Etrafındaki insanlardan görünmüyordu. Bir insan ne yapmış olabilir ki bu kadar sevilecek ?
