Karşımdaydı evet oydu. Ağladım. Atam karşımda duruyordu. O an kendimi nasıl ifade edeceğimi bilmiyordum. Ne yapacağımı şaşırdım. Koştum ve sarıldım. Atama sarılmıştım. Dünyanın en huzurlu kişisiydim. Bırakmak istemedim ama bıraktım. Eğildi ve başımı okşadı. Annemin elini tuttum tekrar. Be ilerledi salona çıktı. Sesi kulaklarımı inletiyordu. Bu kadar güzel bir ses kimde vardı.
Atam konuşmadını bitirdi. Ben gözümü ondan hiç ayırmadım ve hiç konuşmadım gün boyunca ne yapacağımı gerçekten bilmiyordum. Gökyüzüne dalmıştım. Bir anda omzumda bir el hissettim. Arkama döndüm. Atam, atamın elleriydi bu.
- Gel bakalım küçük kız. Adın ne senin ?
- Umay dedim.
- Umay. Ne güzel isim
- Niye sarıldın bana ?
- Atam karşımda siz vardınız elimde olmadan sarıldım.
(Güldü)
Ve el sallayıp gitti.
İnanamadım. Gittim anneme anlattım.
- Kızım oldukça normal bir şey
Herkes atama çok alışıktı. Ama tarih atamın gözlerini yummasına az kalmıştı.
O zaman bu millet ne yapardı.
Eve gittik. Babam evde bozulmuş olan kapıyı yapıyordu. Geceleri çok gıcırdıyordu ve uyuyamıyorduk.
Babamın yanına gittim. Babama;
- Atatürk ne zaman konuşma yapacak tekrar ?
- Bilmiyorum kızım
Odama gittim ve tarihe baktım
1937
Az kalmıştı sadece 1 yıl kalmıştı. Pencereden baktım. Herkes çok mutluydu. Çünkü atam hala yaşıyordu. Bu millet ne yapacaktı, nasıl dayanacaktı atamsız.
Yatağa geçtim ve uyuyakalmışım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TEK YÖN
Historische RomaneTek umudum seni görmek seni yaşamaktı... Gece bir rüyadan sonra hayatım değişti. Mustafa Kemal karşımda duruyordu. Etrafındaki insanlardan görünmüyordu. Bir insan ne yapmış olabilir ki bu kadar sevilecek ?
