"Bazen sadece düşünürüz, düşünmekten iyi bildiğimizi sanarız"
"Ne zaman bir hatam olsa çok üzülürdüm fakat bunun aptallık olduğunu fark ettiğim gün sadece kendime göre yaşamaya karar verdim ve insanların benim aslında ne kadar berbat ve kötü olduğumu hissetmemesi için elimden geleni yapmaya çalışmayacağım anlamına geliyordu. Bu harika bir şeydi çünkü herkese soğuk yapmaya başlamıştım, kimse bir şey diyemiyordu "neyin var" demek dışında. Ben çok eğleniyordum taki 8. sınıfın başına geldiğim günden beri asla eskisi gibi olamamıştım" dedi zavallı çocuk...Peki neyi vardı onun? Kimsesi mi yoktu? Tek mi kalmıştı? Hiçlikte mi hissediyordu kendisini? Belki de asla cevabını alamayacaktık kendisini içine kapattığı için. Onu bu hale soken şey veya şeyler her neyse bunun sebebini bulup ona birisinin yardım etmesini istercesine hayallar kuruyor olabilirdi belki. Ama asla kendini açıklayamayacaktı çünkü artık birileri ile konuşacak özgüveni bile kalmamıştı...