වේගයෙන් ඇසෙන බස් රථවල නලා හඬ , ධූම වළාවන් මධ්‍යයේ බස් නැවතුම් පොළෙහි මඟ බලාගෙන සිටි සිය ගණනක් වූ දෙනෙත් අතරින් තවත් දෙනෙතකි. ලා දුඹුරු පැහැ ඇඟට හිර නොවූ ඩෙනිම් කලිසමත් කොළ පැහැති කමිසයකිනුත් සහ රබර් සෙරෙප්පු යුගලකින් සැරසී සිටි ඔහු තම අමතර පන්ති පොත් දැමූ බොක්ස් ෆයිල් කවරය ළය මතට තුරුළු කරගෙන සිටියේය.ඈත ඇදෙන පාසල් නිමවී පැමිණෙන සිසු කැල අතර ඔහුගේ දෑස් යමක් සොයනවා මෙන් පෙනිණි.
"අයියේ,මං ආවා"
තමා බලාපොරොත්තුවෙන් සිටි කටහඬ ඔහුට පසුපසින් ඇසිණි.ඝෝෂාකාරී නගරයේ හඬ මදකට ඔහුට නෑසී ගියේය.තම දෙනෙත් මෙන්ම දෙසවන්ද පැහැරගත් එම කටහඬේ හිමිකරු තමා ඉදිරිපස සිටිනු ඔහුට දක්නට ලැබිණි.
"අද කලින් ක්ලාස් ඉවර වුණාද?"
තමා යමක් විමසීමට පෙරම ඔහු විමසා සිටියේය.
"ම්ම්ම්..ඔව් දැන් ටිකකට කලින් තමයි ආවෙ"
ඔහු පැවසීය.
"මම ඔයාට කියල තියෙනවා කතා කරනකොට ම්ම්ම් කියන්නෙපා කියල.පැනල හපල කන්න හිතෙනවා"
තමාට ඉදිරිපස සිටින තම පාසල් පෙම්වතාගෙ දෑස් සිනාසෙනු ඔහුගේ මුඛ ආවරණයට ඉහළින් ඔහුට පෙනුණි.
නේත්‍ර සඳකැන් මෙවර උසස් පෙළ විභාගයට පෙනී සිටීමට නියමිත ශිෂ්‍යයෙක් වන අතර නිර්වාන් ආරාධ්‍ය දොළහ ශ්‍රේණියේ අධ්‍යාපනය ලබයි.
"ඉතිං කොහොමද විස්තර"
බස් නැවතුම්පොළ අසල මඳක් ඈතට වන්නට තබා තිබූ ගල් බංකුවක ඔවුන් දෙදෙනා වාඩි වූහ.සති ගණනාවකට පසු එකිනෙකා හමුවූ පසු තවදුරයත් මුහුණට මුහුණ බලාගෙන සිටීමට ඔවුන් දෙදෙනාට නොහැකි වූහ.
"වරදක් නෑ සුදු මැණික.තව මාස දෙකයි විභාගෙට.හරි මහන්සියි මට.ඒත් කොහොම හරි විභාගෙ ගොඩ දාගන්න ඕනෙනෙ"
නේත්‍ර පැවසීය.
"ඔයා ඔහොම මහන්සි වෙන්නෙපා සුදු අය්යේ.බලන්න මේ සති දෙකට ඇදිල ගිහිල්ලත් එක්ක.මගෙ කොල්ලව බලාගෙන ඉඳිද්දි කෙට්ටු වෙනවා"
නිර්වාන් වේගයෙන් පවසා සිටියේ ඇනුම් පදයක් ආකාරයෙනි.
"හරි ඉතිං මේ මාස දෙකේ විතරනේ....ඔයා බයවෙන්නෙපා.මම අයිලන්ඩ් රෑන්ක් එකක් දාලා මෙඩිකල් කොලේජ් යද්දි කාටද ආඩම්බර ඉතිං"
DU LIEST GERADE
Short Stories...🌸
Fanfiction"මා විසින් ලියවුණු කෙටි ප්‍රබන්ධ කතා මෙහි අන්තර්ගත වේ" CONTENT *FAN FICTIONS *BL *GL *MAURE *REAL STORIES
