Herşey bu kadar mı basitti? İnsanlar nasıl böylesine düşüncesiz olabiliyorlardı? Kendi eğlenceleri için nasıl başkalarının duygularını parçalayabiliyorlardı? Çığlık attım boşlukta. Yağmur damlaları kafamı delercesine yağıyordu. Dayanamıyordum artık. Dedikleri aklıma geldikçe çıldırıyordum.
"D c içindi."
"Ahahahah sen yanlış anladın Gece."
"Tabiki seni aldatmadım."
"Öyle değil o."
"Ne sandın?"
Bi insan nasıl bu kadar yüzsüz olabilirdi? Gözlerimle görmüştüm onları. D c mişmişmişmiş. Bir daha bağırdım. Boğazımı yırtarcasına. Avazım çıktığı kadar. Kıyafetlerim çok ıslaktı ve ağırlaşmıştı. Taşıyamıycak durumdaydım. Bu kadar yük fazla değil miydi bana? Keşke yırtıp atabilseydim içimdeki hayal kırıklığını, yaşanamamış olan herşeyi. Söküp atsaydım kalbimden onu. Bir şeyler parçalamak istiyordum, ciddi anlamda dengemi yitirmiştim. On yıllık arkadaşım ve ciddi düşündüğüm insan. Vay be. Cidden bazen hayret ediyor insan. Ama ben o d c şişesini onların götüne sokmassam...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ne Sandın? #Wattys 2015
Teen Fiction"Anlamıyorum." "Bence gayet açık konuştum." ""Hepsi bi oyun muydu şimdi?" "Sen ne sandın?" sırıttı.