Change War

Part 2

Είχε χτυπήσει το κουδούνι για το μεγάλο διάλειμμα και όλα τα παιδιά του σχολείου πήγαιναν προς την τραπεζαρία.
Εγώ και η Gloria πηγαίναμε με τους δίσκους μας στο γνωστό πια τραπέζι που καθόμασταν κάθε χρόνο. Εκείνη προχωρούσε με γρήγορα βήματα πιο μπροστά μου κουρασμένη από το να ακούει την φλυαρία μου.
"Gloria στο ορκίζομαι τα μάτια του δεν είχαν καν χρώμα! Ήταν κενά, ολόλευκα" της είπα την ώρα που φτάσαμε στο τραπέζι και εκείνη πέταξε το δίσκο της και έκατσε δίπλα στην Sandra. Απέναντι της καθόταν ο Ben και κοιτώντας τον με μισόκλειστα μάτια τον έδειξε με το δάχτυλο της απειλητικά.
"Στο είχα πει! Μην την αφήνεις να βλέπει πολλές ταινίες τρόμου, ποτίζει το κεφάλι της και μετά βλέπει ότι να'ναι" του είπε και εκείνος σήκωσε το βλέμμα του και με κοίταξε γελώντας.
Δεν είπε τίποτα και εγώ έκανα το γύρω του τραπεζιού για να κάτσω δίπλα του αφήνοντας τον δίσκο μου. Πέρασε το χέρι του γύρω από τους ώμους μου και με τράβηξε κοντά του.
"Ποιος σε πείραξε μωρό μου;" με ρώτησε με ειρωνικό τρόπο.
"Μιλάω σοβαρά, παιδιά είμαι σίγουρη" είπα ξανά και η Gloria αναστέναξε.
"Θα μας πείτε για ποιο πράγμα μιλάτε επιτέλους;" είπε η Sandra κοιτώντας μια εμένα και μια την Gloria.
"Για τον καθηγητής Gabriel" είπε η Gloria κουρασμένη και έκανε μια μικρή δαγκωνιά στο ζουμερό κόκκινο μήλο της.
"Ζει ακόμα αυτός;" ρώτησε ο Ben ζαρώνοντας τα φρύδια του έτοιμος να γελάσει ξανά.
"Απ' ότι φαίνεται ναι και αυτό είναι το μόνο περίεργο σε όλη την ιστορία" είπε η Gloria κοιτώντας με έντονα στα μάτια. Αυτό ήταν το νόημα της όταν δεν ήθελε να συζήτηση άλλο για ένα θέμα. Όμως εγώ δεν μπορούσα να ηρεμήσω.
Ήμουν έτοιμη να μιλήσω όταν ο Christian ο κολλητός του Ben ήρθε και έκατσε στο τραπέζι μας τραβώντας την προσοχή όλων.
"Τα μάθατε τι έγινε πριν λίγο στα αποδυτήρια;" ρώτησε και αφού δεν μίλησε κανείς μας ο Christian συμπλήρωσε.
"Με τον καθηγητής Gabriel;" είπε και πριν προλάβει να πει τίποτα άλλο η φωνή της Gloria τον σταμάτησε.
"Για το θεό πια, μπορούμε να σταματήσουμε να μιλάμε για την μούμια; Η εικόνα του και μόνο μου φέρνει αηδία" είπε και χτύπησε τα χέρια της στα τραπέζι.
"Chris θα μας πεις τι έγινε;" του είπα εγώ κοιτώντας την Gloria και εκείνη γύρισε να με κοιτάξει όμως εγώ άλλαξα πορεία στο βλέμμα μου και έδωσα όλη μου την προσοχή στον Christian. Ήμουν όντως περίεργη να μάθω. Ίσως δεν ήμουν η μόνη που είδα τα κενά του μάτια.
"Θυμάστε όλοι τον Jack Amell; Το παιδί πέρσυ στα γενέθλια του Ben;" μας είπε και όλοι μας κουνήσαμε το κεφάλι θετικά. Δυστυχώς ο Jack ήταν από τα άτομα που δύσκολα βγαίνουν από το μυαλό σου λόγο της κακής του φήμης. Κανείς μας δεν μπορούσε να ξεχάσει το περσινό περιστατικό στα γενέθλια του Ben. Όταν ο Roi πιάστηκε στα χέρια με τον Jack. Είχαν πέσει πάνω του πέντε άτομα και πάλι δεν μπορούσαν μα σταματήσουν τον Jack που είχε κάνει μαύρο στο ξύλο τον Roi. Ο καημένος ο Roi ήταν στο νοσοκομείο δύο ολόκληρες εβδομάδες μετά από αυτό. Η σκέψη και μόνο εκείνης της νύχτας μου φέρνει ρίγος. Η εικόνα του Roi μετά από το συμβάν, γεμάτος αίματα και μώλωπες με τρομάζει ακόμα.
"Σήμερα το πρωί την ώρα της προπόνησης ο Jack πιάστηκε πάλι στα χέρια με έναν από τους συμπαίκτες σας και ο Gabriel τους χώρισε σπρώχνοντας τον Jack απλά με το ένα χέρι" μας είπε και όλοι μείναμε για λίγο να τον κοιτάμε χωρίς να μιλάμε, χωρίς να ξέρουμε τι να πούμε.
"Και τι; Ίσως ο Jack να λυπήθηκε τον Gabriel και να έκανε από μόνος του πίσω" προσπάθησε να δικαιολογήσει την κατάσταση η Sandra.
"Ναι έτσι πίστευα και εγώ αλλά την προηγούμενη ώρα είχα μάθημα μαζί με τον Jack. Καθόταν μπροστά μου και έτριβε συνέχεια το αριστερά του χέρι στον καρπό, εκεί που τον έπιασε ο Gabriel όταν τον έσπρωξε και όταν το παρατήρησα καλύτερα ήταν γεμάτο μελανιές σαν δαχτυλιές πάνω στο δέρμα του" είπε και αυτό ήταν το τελευταίο πράγμα που άκουσα από την συνομιλία μας.
Το μυαλό μου βυθίστηκε σε διάφορες σκέψεις και από το πουθενά η εικόνα των ματιών του Gabriel εμφανίστηκε στο μυαλό μου και ήξερα ότι αυτό που είδα δεν ήταν μόνο μες το μυαλό μου. Ήμουν σίγουρη ότι αυτό που είδα ήταν αληθινό.