Saudade [hyunin]

5

"Belki sonra konuşuruz bunları, hadi şunları götürelim."
Jeongin bu konudan hiç bahsetmek istemiyordu, bu mutlu halinde ailesi ve hayatını düşünecek hali yoktu.

"Seni gercekten dinlemek istiyorum Jeongin, Seungminler gittikten sonra lütfen biraz daha kal ve konuşalım"
Hyunjin'in neden bu kadar ısrar ettiğini anlamamaştı ama kabul etmişti, belki konuşmak ona iyi gelirdi.

Birkaç saat geçmiş, çok eğlenmişlerdi. Film izlemişler, bir sürü yiyecekler yemişler, çocuk gibi koltuklarda zıplayıp eğlenmişlerdi.

"Jeongin, sen gelmiyor musun?"
Minhoya bakıp gülümsedi
"Ben taksi çağıracağım, siz gidin."
"İstersen ben bırakabilirim."
"Yok teşekkür ederim Minho, aradım zaten gelir şimdi"
"Peki o zaman tamam, iyi geceler herkese"
Herkes vedalaştıktan sonra evde sadece Hyunjin ve Jeongin kalmıştı

"Sana kahve yapmamı ister misin?"
"Uykumun kaçmasını istemiyorum, sen istersen kendine yap"
"Sen içmiyorsan ben de içemeyeyim"
Hyunjin gülümsedi ve Jeongin'in yanına koltuğa oturdu

"Bana ne anlatmak istersen anlat"
Jeongin hissettiği karmakarışık duygulardan ne yapacağını şaşırmıştı.
Ağlasa mı, gülse mi?

"Artık birinin beni iyileştirmesi lazım Hyunjin, çünkü dayanacak gücüm kalmadı"