Boruto: Son Deneme

Küçük Bir Ayrılık

Boruto POV

Babamın taş heykelinin üstünde oturmuştum, ne yapacağımı düşünmeye çalışıyordum. Jougan'ımsa kapanmıyordu. Durmadan annemin o dolu gözleriyle bana bakışı gözlerimin önüne geliyordu. Düşünmemi engelleyen nihai şey annemi böylesine üzmüş olmamdı.

Momoshiki-san babamın taş heykelinin başka bir  saç telinin üstüne oturmuştu. Bir bacağını sallandırıyor, diğer bacağınıysa göğsüne kadar kaldırmıştı, o bacağınıysa sol dizini yaslamıştı.

Momoshiki: Boruto, başarısız olmaktan o kadar korkuyor musun?

Ağzımı açamadım. Anlaşılan konuşmaya bile yeterince cesaretim yok.

Momoshiki: Doğru olan o çünkü. Başarısızlık korkusu sen içinde kaybolmadığın sürece insanı başarıya yaklaştırır. Babanlara kaybetmemin sebebi neydi sence?

Çekinerek cevapladım.
Boruto: Güç farkı..?

Momoshiki bunu duyduğunda güldü.

Momoshiki: Ahahah, kesinlikle hayır. Babanlardan daha güçlüydüm Boruto. Ama benim kendimi adadığım bir amacım yoktu. Kaybolmuş bir şekilde meyve topluyordum. Otsutsuki Kaguya'yı cezalandıracaktım öylesine. Onlarınsa benden daha önemli bir amaçları vardı ve bu amaç onlarla benim aramdaki güç farkını kapatıyordu. Her yumruğu bir amaç uğruna sallıyorlardı. İnsanları ve dünyalarını korumak adına savaşıyorlardı.

Gözyaşlarımı sildim ve kafamı Momoshiki'ye çevirdim.
Boruto: Isshiki savaşında da aynısı geçerliydi, Isshiki'ye karşı kaybettik ama.

Momoshiki: Haklısın, ama onun bi' hilesi vardı. Bu dünya benim savaş stilimde savaşıyordu. Taijutsu.
Ama Isshiki'yle babanlar rahatça savaşamadı. Durmadan küçüleceği ihtimaline karşı savaşmak ve hareket etmek zorundaydılar. Eğer Isshiki'nin dojutsusu birazcık daha farklı çalışsaydı, Isshiki kendini küçültemeseydi babanlar kazanırdı, Baryon Mode'a da gerek kalmazdı.

Boruto: Isshiki senden güçlü müdür?

Momoshiki göğsünü gerdi.
Momoshiki: Bilmiyorum, bence ben daha güçlüyümdür. İkimiz de...

Momoshiki duraksadı, birkaç saniye odaklandı ve Golden Byakugan'lı haline büründü.

Momoshiki: ... en iyi hallerimizdeyken onu yenebilirmişim gibi geliyor. Kendini veya fırlattığı şeyleri ne karar küçültürse küçültsün, kendisini de, attıklarını da rahatlıkla görebilirim.

Momoshiki birkaç saniye bana baktı.

Momoshiki: Isshiki ile kapışmamızı düşünmek sana iyi geldi gibi.

Burkuk bir şekilde kıkırdadım.

Boruto: Haklısın galiba, teşekkür ederim Momoshiki-san.

Momoshiki önüne döndü. Saklasa da endişeli olduğunu hissedebiliyorum.

Momoshiki: Seni bir kere öldürdüm, şu anda da ölümüne sebep olma ihtimalim var. Buna rağmen bana saygı duyuyor musun?

Boruto: Evet, kendi zayıflığım yüzünden sana kızmaya hakkım yok Momoshiki-san.

İçtenlikle gülümsedim.
Boruto: Sana minnettarım tam tersine. Kendinden daha güçsüz birine saygı duydun, hayatını kurtardın. Ondan önceyi saymak istiyorum. Arkadaşlarımı kurtardın. Boro'nun o formunu yenebilmemizin imkanı yoktu. Hayatlarımızı sana borçluyuz... Çok teşekkürler, Momoshiki-san.

Momoshiki beni şaşkınlıkla izleyip önüne döndü. Döndüğünde gülümsedi.

Momoshiki: Çok iyi kalplisin çocuk, gereğinden fazla.