GECE İLE GÜNDÜZ

1. BÖLÜM ♥

Multimedia: karakterler

Ben Gece. 20 yaşındayım. Üniversiteye
yarın başlayacam. Kardeşim kadar sevdiğim arkadaşım olan Gündüz ile ayni üniversiteyi ve aynı bölümü kazandık. Edebiyat bölümü...

Canım sıkıldigi için telefonu elime aldım ve rehbere girip " KANARYAM" yazısını bulup Gündüzü aradım ve evet. Onu kanaryam olarak ekledim. Çünkü o benim sarı çiyanim. Böyle mal mal düşünürken birden telefondan " Alo? " sesi duyunca irkildim.

"Alo kanaryam nasılsın?"
Gündüz" Iyi yeşil sen nasılsın" ne kadarda maliz ki isimlerimizle hitap etmiyoruz.
Bende" İyi kanarya da ben heyecandan yerimde duramiyorum. Yarın üniversiteye başlıyoruz. Bi zahmet bize gel de kal." Gündüz de " Ok knk gelirim by." Dit dit.... Mal yine yüzüme Kapattı Bazı insanlarda en son by demek hastalık haline gelmiş. Te Allahim....

Gündüz un ailesi ve benim ailem ortak holding yonetiyoruz. Yani ailem derken ben ve babam... Annemi 13 yaşındayken kanserden kaybettik. Babam buna çok yıkıldı ve kendini işe adadi. Ben de bu yüzden hayatımı hizmetcilerle ve mal arkadaşımla geçiriyorum. Bu zamana kadar babamla hiç doğru dürüst konuşmadık. Geldiği gibi odasına çekiliyor ve sakinleştirici alıyor. Bu olaylar ve babamın ilgisizligi yüzünden birçok psikolojik tedavi gördüm. Kanaryam sağolsun beni hiç yalnız bırakmadı. Ona çok minnettarim. Bazen anne kelimesini duysam gözlerim yasariyor. Bana ölmeden önce söylediği üç cümle hergün ruyalarimda kabus şekline bürünüyor...

"Gecem...Kızım artık yolun sonuna geldik. Artık ben olmadan babamla bu hayat sınavını basarman gerek, seni seviyorum her zaman senin kalbinde ve yanindayim...Kimse için ağlama her zaman güçlü ol. Bunu sakin unutma..."

Bir şey yapamadan annem ellerinden kayıp gitmişti. Düşündükçe gözlerim doluyor. Ama söz verdim anneme. Hayat sınavını kendimi uzerek gecirmeyecegim. Ağlamama derken günlerce aglamicam. Annem öldüğünde bir ay boyunca sakinleştirici ve serumlarla uyudum. Bu bende çok büyük bir etki bıraktı. Hiç bir zaman bir erkek yüzünden ve tanımadığım bir insan yüzünden alamayacagim, anneme söz verdim.

Kapının calmasiyla düşüncelerim den siyrildim ve koşarak kapıyı açtım. Açtığım gibi Gündüz e hemen sarıldım. Ve " İyiki yanimdasin Kanaryam..."

Gündüz: "Sende benim Yesilim. Artık sarılmayı bırakıp içeriye davet etsen diyorum."
Bende: "Geç ayı tüm duygusalligi batirdin.
Hadi geç içeri geç...."
Direk mutfağa geçip kendimize birseyler hazırladık. Hani anlarsınız ya Cola,cips, çekirdek.  Biz hiç yemek hazırlar miyiz? Acikcasi beceremeyiz. Cips , kola ve çekirdeklerimizi alıp hemen odama çıktık. Sonra Gündüz ağzına bir cips tikarken bana:
"Goco onovorsotodo no toş çocoklor vordor do mo  son Koroyo  nopcon ?"
Bende bir cips alarak konuşmaya başladım:
"Oyrolmoyo doşonoyorom."
Dememle oksurmeye başladı. Ve ben umursamdan devam ettim tabi cipsimi bitirdikten sonra,ciddi bir tavır takinarak konuşmaya başladım:
"O defter kapandı artık. Sevmediğim bir insanla çıkmak büyük bir hataydi. Artık önümüzdeki maçlara bakacaz."
Dediğimde gülme krizine girdik.

Sahi beni neler bekliyor acaba?...

girl_swet ve bookgirls1234....