bugün evleniyoruz.
tetsurō yüzüklerimizi tutmak için oikawa'yla kavga ediyor.
açıkçası onların bu hali komik çünkü birazdan sevgililerinden azar yiyecekler ve ikisi de yüzükleri tutamayacaklar.
şimdi kapıdan giriyorsun, o kadar büyüleyicisin ki sugawara ağzımı kapatmasaydı 1 hafta falan ağzım açık dolaşabilirdim.
tekrar tekrar birazdan evleneceğimizi kendime hatırlatıyorum.
biraz utanç verici gelebilir ama içimden çığlık atmak geliyor ve "bu adam benim!" diye bağırmak istiyorum.
yüzüklerimizi takıyorlar, çok sabırsızım
ama daha önceden de bu hissi yaşamıştım, bu yüzden dayanabiliyorum.
korkma, saf biri olduğun için daha önceden evlendiğimi falan düşünebilirsin.
o hissi yine sen yaşatmıştın bana, kuru daldan 2 tane yüzük yapıp ikimize takmıştın. o gün de çok heyecanlanmıştım.
hatta bugün yaşadıklarımla eş değer diyebilirim.
yüzükler takıldı, insanlar güzel dileklerini dilediler.
işte en sabırsızlandığım ana geldik.
beni öpmek için yaklaşıyorsun, düğünden önce kendimize hatırlatmıştık.
çok abartamadan, yumuşak ve sade bir öpücük.
dediğimiz gibi yapıyorsun. tam ayrılacakken yanaklarımı, alnımı ve burnumu sulu sulu öpüyorsun. normalde bunu yapmandan rahatsız olurum ama öyle bir gülümsüyorsun ki bana, içimdeki kahkahayı tutamayıp bütün salonu gülme sesimle dolduruyorum.
beni bu kadar mutlu eden tek kişi sensin koutarou.
lütfen hep böyle mutlu olalım.
hep benim minik baykuşum ol, olur mu?
