မာန္...ကြၽန့္ေတာ့္ဘဝထဲ တခါးမေခါက္ပါပဲ ဝင္ေရာက္လာခဲ့တဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာ လူသားေလး... ခ်စ္ရသည္ထက္ပို၍ ျမတ္နိုးရပါ၏...။
ေတြ႕ဆုံမႈဟာ ရိုးရွင္းခဲ့ေပမယ့္ ငါ့တို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားထဲက အျဖစ္အပ်က္ေတြက
ရွိးရွင္းစြာနဲ႕ပဲရႈပ္ေထြးခဲ့ရတယ္...မင္းငါ့ဆီ ျပန္လာမယ္မလား ရဲမာန္...
~~~~~~~
ယေန႕သည္ မဟာသၾကၤန္အႀကိဳေန႕ျဖစ္သည္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ရပ္ကြက္တြင္းရွိသူသူငါငါကေလးမ်ားအတြက္ ေရးကစားရန္အုန္းလတ္ႏွင့္အလွဆင္ထားသည့္ ေရကစားမ႑ပ္အေသးေလးမ်ားဝယ္..ေနမျမင့္ခင္တည္းက ေရကစားသူကေလးငယ္မ်ားရွိေနၾကသည္။ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ စတုတၳတန္းေျဖဆိုထားေသာေက်ာင္းသားတစ္ဦးသာ..ယေန႕ကြၽန္ေတာ့္၏တစ္ဦးတည္းေသာမိခင္ေဒၚျမခင္ႏွင့္အတူ ရန္ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသို႔လိုက္သြားမည္ျဖစ္သည္။
ဥပုပ္ေစာင့္ခ်င္တာထက္ ေက်ာင္းတြင္အဟာရဒါနျပဳတဲ့ၾကာဇံဟင္းခါး စားခ်င္တာလဲပါမည္ပင္။ဒယ္ႀကီးခ်က္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္အလြန္မက္ေမာသည္ေလ..ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ဆိုင္မွာဝယ္စားတာေတြနဲ႕ေတာ့ ဘယ္ယွဥ္လို႔ရမည္လဲ။
အင္း..ဒီတစ္ရက္ပါပဲ ေနာက္ရက္ေတြက်ရင္ေတာ့ တစ္ျခားကေလးမ်ားကဲ့သို႔ စိတ္ႀကိဳက္ကဲ စိတ္ႀကိဳက္ေရကစားျပစ္မည္ဟုေတးထားမိသည္။
ရပ္ကြက္ရဲ႕လမ္းသြယ္ကေန ေယာဂီပုဆိုး၊
စတစ္လက္ရွည္အျဖဴဝတ္ဆင္ထားေသာ ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ လႉရန္ပစၥည္းမ်ားကိုင္ေဆာင္ထားေသာအေမႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္သား ထြက္လာခဲ့တယ္။
"ေရွ႕မွာလူလာပီ "
"ေဟ့!ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသြားမယ့္သူကို ေရမပက္ၾကနဲ႕ကြ ငရဲႀကီးတတ္တယ္"
ေျပာမွသိမွာမို႔ ကြၽန္ေတာ္ ဆီးၿပီးေအာ္လိုက္သည္။အေတာ္ငယ္တဲ့အ႐ြယ္ေလးေတြမ်ားတာမို႔နားလည္ေအာင္ရွင္းရွင္းေျပာလိုက္သည္။ေရခြက္ကိုယ္စီနဲ႕အုံလိုက္ခဲလိုက္ေျပးလာေသာ ကေလးမ်ားလမ္းတစ္ဝက္တြင္ေနာက္ျပန္လွည့္သြားတာျမင္ေတာ့ အနည္းငယ္ေတာ့ ရယ္ခ်င္မိသား။ေျပာသမွ်လဲယုံၾကတာပဲဟုေတြးမိေသးသည္။ထိုစဥ္ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းထက္မွ ေရပုံးလိုက္ေလာင္းခ်ခံလိုက္ရေတာ့သည္။
YOU ARE READING
ငယ်ချစ်ဦး
Romanceသင်္ကြန်လဲ ရောက်ပြီဆိုတော့ အမှတ်တရလေးအနေနဲ့ ငယ်ချစ်ဇာတ်လမ်းလေး ။အရင်ထဲက ဒီဇာတ်လမ်းလေးကို စဥ်းစားပြီးသားပါ ။ အခုအရမ်းရေးချင်နေတဲ့ အာသီသလေးကြောင့် Fictionအရှည်အနေနဲ့ မရေးတော့ပဲ One shotလေးအနေနဲ့ပဲဖန်တီးလိုက်ပါတယ်ရှင့်။ ၁စက္ကန့်လောက်လေး ပြုံးမိတယ်ဆို...
