•Ulaşılmaz/Texting•

>1<

Not: medyadaki şarkı ve sanatçıya bayılıyorum dinlemenizi öneririm ;)

Merhaba! Bu benim ilk texting hikayem. Yani biraz bile değil baya acemi olabilirim pls hatam varsa söyleyin

Ele alıcağım konu değer verdiğim biriylede alakalı yani yaşanmıştır
(Olaylarda eklemeler var)

Ve biraz bile olsun ona moral olması için bunu yazıcam, kitap tutsun yada tutmasın...<3

İyi okumalar✨❤️‍🔥

                _-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_

Bilinmeyen numara: kim üzdüki seni. Bankta gördüm normalde böyle olmazsın

Felix: kimsin lan!

Kimden buldun numaramı

Bilinmeyen numara: bu kadar tepki beklemezdim

Felix: beklemeliymişsin

Bak uğraşamam kimseyle hemen sil numaramı

Bilinmeyen numara: cidden bu kadar kaba olamazsın...
(Bu mesajınız iletilmedi)

Bilinmeyen numara: şakamı bu?
(Bu mesajınız iletilmedi)

Bilinmeyen numara: engeli bastın yani
(Bu mesajınız iletilmedi)

Bilinmeyen numara: offf...
(Bu mesajınız iletilmedi)

\\\\\\\Okulda\\\\\\\

Dorothy sabah erkene kurduğu alarmın sesiyle yatağından fırladı. Koşarak yüzünü yıkadı ve ayna karşısına geçti. Ne kadar kabul etmesede güzelliği aynayı parçalayacaktı neredeyse...
Saçını yaptıktan sonra kıyafetlerinde biraz değişiklik yaptı ve odasından çıktı

-Dorothy! Yemeğin hazır. Acele et erken çıkmam gerek

-Yemek yemicem anne okula hemen gitmeliyim

-Neyin acelesi bu Allah aşkına. Normalde gittiğin saatten 3 saat erken kalktın? Ve şimdide yemek istemiyorsun

-Sorun değil anne okulda atıştırırım ve içimden geldi erken kalktığımda mutlu hissediyorum:)

Bayan Kai derin bir iç çekti ve ardından kızını kapıdan uğurladı.

<Dorothy'nin ağızından>

Yolda yürürken sıklıkla saate baktım ve adımlarımı hızlandırdım. Yetişmeyi ümit ediyordum. Kaç gündür bunu için hesaplamalar yapıyorum

Okula yaklaşmıştım görünürlerde yoktu. İçeri girdim ve ve arkamdan demir kapının kapanmasıyla tekrar açılması bir oldu. Kalbim hızla atmaya başladı arkamı döndüm ama hayır... o değildi

Mutsuzluğa kapılmış başım öne eğik merdivenlere bir adım attığımda sağ koridordan koşarak biri geldi ve "Günaydın! Üzgünüm geçebilirmiyim?" Dedi ve aceleyle merdivenlere atladı. Mutluluğumu anlatamazdım

Sonunda hesaplamalarım bunca uğraştan sonra tutmuştu. Yüzümde küçük bir tebessümle merdivenleri biraz daha hızlı çıkmaya başladım. Sınıfıma geçtim. Arkadaşım diyebileceğim pek kişi yoktu zaten. Ahi'de daha gelmemişti. Gelsede büyük ihtimal yine Alex ile yaptıkları sınavı tartışacaklardı ve ben yine yalnız bir şekilde düşüncelere dalacaktım

Sınıftaki birkaç gereksizden uzak bir masaya oturdum ve telefonu elime aldım. Biraz tereddüt ettim fakat cesaretimi toplayıp yine gizli numaradan yazdım;

Bilinmeyen numara: üstündeki kapüşonlu çok tatlı :)

Felix: sen kimsin ya! Kim olduğunu bir bulayım senin için iyi olmayacak

Bilinmeyen numara: bence sen bu kadar kaba olmamalısın sadece bana karşı böylesin değilmi

Felix: bak sabrımı sınamayı kes daha kim olduğunu bilmiyorum

Bilinmeyen numara: keşke bilsen...
(Görüldü)

||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

Derin bir iç çektikten sonra başımı telefondan kaldırdım ve sıraya yatırdım. Arkamda duyduğum kıkırdamalar beni kuşkulandırdı ve başımı çevirdiğimde sınıftaki birkaç gerizekalı telefonumu kapmaya çalıştı ama ani refleksle kapatma tuşuna bastım

Ekranda bişey göremeyince sinirlendiler ve tekrardan bana bağırmaya başladılar. Be kadar boş insanlar.

-Bizimle oyun mu oynuyorsun?

-Ne o Dorothy sevgilinle mi konuşuyordun??

Keşke sevgilim olabilseydi beden bunu hatırlatıyorsunuz şimdi.. Bu aptalların tek bildiği insanların yarasına tuz basmak -_-

- Eyer yüzünde sonsuza kadar bir yumruk izi kalmasını istemiyorsan telefonumu hemen geri ver!

Bana tekrar laf atacakları sırada Ahri sınıfa girdi ve onlara bağırarak telefonu vermelerini söyledi. Yine reddedecekleri sırada Ahrinin arkasından gelen Alexi görünce telefonumu bana fırlattı. Giderken yavaşça "aptal" dediğini duyabildim.

Ahri sırasına geçti ve çantasını bırakırken " takma onu" dedi aynı zamanda Alex günaydın dedi. Bu çocuğun sağı solu belli olmuyor. Zaten gözüm tutmamıştı. Ahri ona ilgi duysada Alex bende dahil farklı kızlara yüz veriyor. Elimde kalmadığına dua etmeli

Ders zili çaldı herkes sınıflara giderken sonkez onun arkadaşlarına seslenişini duydum. Bilinmeyen bir numaranın ona yazdığını anlatıyordu sinirle. Adımı anmasada yinede benden bahsettiği için içim bir hoş olmuştu...~

Kimse bunları hak etmez sende Dorothy:)

Bu hikayeyi okuduğunda tüm karakterleri ve olayları anlıyacağına eminim ve ne kadar değerli olduğunu unutma 🦦✨