අප්පගෙ කතා 🤡 || Short Stories

අමුතු පොළ 🍌

එදත් ඕනෑ එපාකම් ගමට තවත් එක සාමාන්‍ය දවසක්.. මේ සිද්දිය සිද්ද වෙනකොට නම් අප්පා නම් ඉලන්දාරියෙක් නම් නෙවෙයි. ඒ වෙනකොටත් උන්දෑ අවුරුදු පනහක් හැටක් විතර වෙන මැදි වයසෙ මනුස්සයෙක්.. කසාදයක් බැද දරු මල්ලන් ඉන්නා මැදි වයසෙ පසු වන්නෙකු උනත් අප්පට නම් ඒකේ වගේ වගක් නැ.. උන්දැගෙ බෝක්කු කට නම් ඉලන්දාරි කාලෙ ඉදන්ම තියෙන එකක් කියලයි ඕනෑ එපාකම් ගමේ උන්දැල නම් කියන්නෙ..

එහෙව් එකේ ගමේ උන්දැලට නම් අප්පාගෙ කටත් උන්දැගෙ කතාවලුත් අරුම පුදුම දෙයක් නෙවෙයිලු..

එදා උදෙ පාන්දරම වගේ අප්පගෙ ගෙදරට ආවෙ බාලේ.. නැ නෑ.. බාලේ කිව්වට ඒ පොඩි ඉලන්දාරියෙක් නම් නෙවෙයි.. අප්පා වගේම් ඒත් අප්පට වඩා යන්තම් වයස දහයක් විතර බාල මැදි වයසෙ කොල්ලෙක්.. නැත්නම් අප්ප කියන විදිහට මැදි වයසෙ ඉලන්දාරියෙක්...

ආහ්.. ඉන්න මැදි වයසෙ කොල්ලෙක් කිව්වම පොඩ්ඩක් විතර පුදුම උනා නේද...? 

නෑ.. පුදුම වෙන්න දෙයක් නැ...

'හැට පැන්නත් බැන්දෙ නැත්නම් ඌ කොල්ලා...'

අප්ප හැමෝටම කියන්නෙ ඉතින් ඒ විදිහටලු.. ඒ වගේම තාමත් කරකාර බැදල නැති නිසා අප්පට ඕන බාලෙව කාට හරි බන්දන්නලු..

'අම්මපා බාලේ.. අපෙ ආත්තා හිටියා නම් මන් එක පයින් ඔහේට කසාද බන්දල දෙන්නෙ...'

නිතර දෙවේලේ ඒ අහින්සක මනුස්සයා දැක්කම  අප්පා කියන්නෙ බාලේවත් හිනා ගස්සමින්..

අප්පා කියන විදිහට නම් උන්දැට ඉන්නේ අරුම පුදුම ආත්තෙකි.. (ආත්තා කිව්වෙ ඔය අප්පගෙ අම්මගෙත් අම්මටලු..)

අප්පා කියන විදිහට උන්දැගෙ ආත්තා අප්පගෙ බිරිදටත් අප්පගෙ ළමයිටත් ඕනෑ එපා කම් ගමේ එකාලා හැමොටමත් වඩා තුන් මාසෙකට බාල වෙනවලු..

'අපෙ ආත්තා ඔහෙට වඩා තුන් මාසෙකටයි බාල.. මුත්තත් ආත්තට වඩා තුන් මාසෙයි වැඩිමල්...'

මන්තරෙ වගෙ හැම එකාටම අප්පා ඔය කතාව කියනවලු..

(බලන් ගියාම මුත්තයි මේ කතාව ලියන මායි එක වයසෙ.. 🙂 කමල්ළැ දුකල්ලැ 🙂👍)