-100- ;; (𝙺𝚊𝚝𝚜𝚞𝚔𝚒 𝙱𝚊𝚔𝚞𝚐𝚘𝚞 𝚡 𝙼𝚊𝚑𝚒𝚛𝚞 𝙷𝚒𝚐𝚊𝚜𝚑𝚒𝚔𝚞𝚗𝚒)

(6)-Ōi.

•𝙼𝚊𝚑𝚒𝚛𝚞 𝙷𝚒𝚐𝚊𝚜𝚑𝚒𝚔𝚞𝚗𝚒 𝚡 𝙱𝚊𝚔𝚞𝚐𝚘𝚞 𝙺𝚊𝚝𝚜𝚞𝚔𝚒•

"Ah, ah. Acıyor, yavaş!"

Sarışının bağırışı neredeyse tüm oda da yankılandı.

"Aptalsın Kaminari. Nasıl becerdin acaba?"

Shinsou yatağın kenarına oturmuştu. Revir yatağında üstsüz, karın üstü uzanmış ve sırtında ki sülükler çekildiğinden dolayı neredeyse salya sümük ağlayıp bağıran Kaminari'nin elini tutuyordu.

"Ya bak şimdi biz altın arıyorduk. Sonra bu salak göle girdi. İzlediği çizgi filmler de altınlar hep gölden çıkıyormuş bilmem ne! Orada altın daha çok olurmuş. Sonra "Sırtım gıdıklanıyor Kirishima!" Diye bağırdı ben de bir baktım, kocaman bir sülük!"

Kirishima'nın abartılı el hareketleri ve yüksek tonlu ses ile sergilediği performansı sadece Shinsou, Mina, Sero ve Bakugou izliyordu. 

Gerçi Katsuki'nin bir gözü dışarıdaydı. Higa'yı izliyordu. Aslında kendisine gönderilen kaçamak bakışları fark ediyordu, fakat umursamak istemiyordu.

"Kirishima sakin ol. Bakugou sen biliyor musun?"

Sero sarışına baktı.

"Hiç bir bok anlamıyoruz ki Kiri!"

Bıkmış bakışları ile kırmızı saçları karıştıran Mina Katsuki'ye döndü.

Birden tüm bakışlar camın kenarına yaslanmış, iki kolunu da göğsünde çaprazlamasına bağlamış, camdan dışarıyı büyük bir dikkat ile izleyen sarışına dikilmişti.

"Hey Bakubabe?"

Tamamen dalmıştı Katsuki. Gözlerini neden bir saniye bile ayıramadığını bilmiyordu.

Oysa ki izlediği çocuk, elinde mavi bir top ile bahçedeki veletle oynayan bir işeyaramazdı sadece.

Elinde ki topu ona kızarık yanakları ile bakan küçük çocuğa verdi.
O sırada Higa da görmüştü sarışını.

Kırmızı zümrütlere sabitledi siyah gözlerini.

Hayatında gördüğü en güzel şeydi. Siyah tişörtünü, altında ki siyah eşofmanının içine soktuğu için belli olan ince beli, ne de yakışırdı o kollarına.
Ya da sanki bir şey demek istermiş gibi aralanıp öylece duran pembeleri...

Bazen sarışının bedenine değen havayı kıskanırdı Higa, Uraraka da asla kendisine dönmeyen bakışları.

. . .

"Oi Kat-chan! Sana diyoruz."

Birden irkildi Katsuki. Üstünü giyinen Kaminari'ye baktı.

"Ne, ne var?"

"Deminden beri sana sesleniyoruz. Daldın gittin."

Kaşlarını çattı Katsuki. Bir şeye odaklanmaya çalışıyordu.

Gerçi odaklanmak istemiyordu. İstemediği şeyleri yapardı genelde, bunu kendisi de bilirdi.

"Gördünüz zaten ne olduğunu amına koyayım ne sıkıştırıyorsunuz herifi? Gidiyorum ben."

Büyük bir hışımla çıkmıştı dışarı sarışın. Arkasından gelen bir beden hissetti.

Pek umursamadı tenine değen bakışları. Hiç umursamazdı. Higa hariç hiç bir şeyi umursamazdı.

Ama belki de o an, duvarın kenarında sabitlenmiş, tenini delip geçen, kendisine sabitlenmiş bakışları umursaması gerekiyordu?

. . .