Kutsal Topraklara Yolculuk Başlasın

67 2 0
                                    

Bir hafta içersinde tüm pasaport vize işlemlerimi babamla hallettik . Doğru bir karar verdiğimi biliyordum , inandığın dinin merkezine gidip orayı görmeliydim . Etrafımda beni mutlu edecek hoş dileklerde bulunan insanların yanı sıra geldiğimde kesinlikle örtünmem gerektiğini söyleyen büyül bir sorumluluk altına girdiğimi taşıyıp taşıyamayacağımı sorgulayan pek çok insanda vardı . Bu insanları duymamazlıktan geldim , çünkü ben insanlar ne diyecek diye doğmadım . Ben gidip mabedimi görmeye kararlıydım evet tüm sorumluluklarımıda üstleniyorum . Kapanıp kapanmayacağım konusuda yalnızca Rabbimle benim aramda olan bir konuy kısacası kimseyi ilgilendirmezdi . Sonuçta örtünmek ben umreye gideceğim için bana diğerlerinden daha fazla farz olmayacaktı . Rabbim hayırlı zamanda nasibetsin inşallah . Annemle birlikte Fatih'e gidip bana ferace aldık abartıdan uzak siyah düz bir ferace . Çeşitli şallar ve tülbentlerde aldık . Ben bu zamanlarda son sınavlarımıda verdim , son bir hafta için dilekçe yazıp izin aldım okuldan . Sınıf arkadaşlarımda hep yanımda oldular . Küçük bir defter ayarladım . Tüm arkadaşlarıma kalplerinden geçen duaları yazmalarını istedim . Bu dualarını Allahın izniyle Kabe'de okuyup onlar için dua edecektim . Son bir hafta çok çabuk geçti . Son gün tüm sevdiklerim beni görmeye geldiler onlarda dualarını defterime yazdılar . Akşam annemle uzun uzadıya konuştuk . Annemi babamı ve Serra'yı çok özleyecektim . Ama bu yolda özlem herşeye değerdi . Gittiğimiz tur şirketi babamın arkadaşının şirketiydi Adem abinin onun yanındaki yardımcısı Tülin ablayla kaa sürede kaynaştık bana iyi arkadaş olacağını düşünüyordum . Annem , anneannem ben ve büyükbabam için aldığı çerezleri tek tek paketleyip bavuluma yerleştirdi . Bavuluma tişörtlerimi ve taytlarımı yerleştirdim . Orası çok sıcak olacağından bunları yanıma almam gerektiğini daha öneceden tecrübeli olan annem be anneannem söylediler zaten üstüme ferace giyeceğimden içime giydiğim giyisilerin pek önemi yoktu . Mahallede birkaç dost ve öğretmenlerin olduğu bir grupla gidecektik kutsal topraklara . Artık hazırdım . Kameramı , telefonumu , şekerimi , dua kitaplarımı , küçük dua defterimi ve günlüğümü sırt çantama yerleştirdim . O gece çok az uyudum . Sabaha karşı havaalanına doğru yola çıktık . Havaalanına gitmeden önce Eyüp Sultan Hazretlerini ziyaret ettik . Teyzemler , dayımlar hepsi bizi uğurlamaya geldiler . Annem , beni uğurlarken çok ağladı bende ağladım özlem bizi yoracaktı anlaşılan . Onlara sımsıkı sarıldım hepsini tek tek öptüm . Rabbime emanet ettim onları . Vedalaşmamız bittikten sonra . Pasaport kontrol yerine doğru ilerledik anneannem ve dedemle . İyiki onlar yanımdaydı . Dünyanın En güzel yerine onlarla birlikte gitmek benim için en büyük mutluluktu . Gümrükten geçip uçağımızın olduğu yere doğru ilerledik . Uçağa bindiğimizde çok heyecanlandım korkmadım heyecanlandım arkadaşlar :)) ilk uçak deneyimim aklıma geldi o an . korkudan mos mor olmuştum gerçekten trabzondan istanbula geliyorduk o gece . Anneannem sımsıkı elimi tuttu destek olurcasına . Hostes acil durum komutlarını gösterdi bizlere . Hemen sonrasında yapılan kemerlerinizi bağlayın uyarısıyla kemerlerimizi hemen taktık . Uçak hızla pistte ilerlemeye hemen ardından da hızla yükselmeye başladı . Artık gökyüzünde süzülüyorduk altımızdaki ışıl ışıl istanbulu bırakıp Medine Havaalanına doğru yola çıkmıştık ...

UhiBukHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin