Bir hafta içersinde tüm pasaport vize işlemlerimi babamla hallettik . Doğru bir karar verdiğimi biliyordum , inandığın dinin merkezine gidip orayı görmeliydim . Etrafımda beni mutlu edecek hoş dileklerde bulunan insanların yanı sıra geldiğimde kesinlikle örtünmem gerektiğini söyleyen büyül bir sorumluluk altına girdiğimi taşıyıp taşıyamayacağımı sorgulayan pek çok insanda vardı . Bu insanları duymamazlıktan geldim , çünkü ben insanlar ne diyecek diye doğmadım . Ben gidip mabedimi görmeye kararlıydım evet tüm sorumluluklarımıda üstleniyorum . Kapanıp kapanmayacağım konusuda yalnızca Rabbimle benim aramda olan bir konuy kısacası kimseyi ilgilendirmezdi . Sonuçta örtünmek ben umreye gideceğim için bana diğerlerinden daha fazla farz olmayacaktı . Rabbim hayırlı zamanda nasibetsin inşallah . Annemle birlikte Fatih'e gidip bana ferace aldık abartıdan uzak siyah düz bir ferace . Çeşitli şallar ve tülbentlerde aldık . Ben bu zamanlarda son sınavlarımıda verdim , son bir hafta için dilekçe yazıp izin aldım okuldan . Sınıf arkadaşlarımda hep yanımda oldular . Küçük bir defter ayarladım . Tüm arkadaşlarıma kalplerinden geçen duaları yazmalarını istedim . Bu dualarını Allahın izniyle Kabe'de okuyup onlar için dua edecektim . Son bir hafta çok çabuk geçti . Son gün tüm sevdiklerim beni görmeye geldiler onlarda dualarını defterime yazdılar . Akşam annemle uzun uzadıya konuştuk . Annemi babamı ve Serra'yı çok özleyecektim . Ama bu yolda özlem herşeye değerdi . Gittiğimiz tur şirketi babamın arkadaşının şirketiydi Adem abinin onun yanındaki yardımcısı Tülin ablayla kaa sürede kaynaştık bana iyi arkadaş olacağını düşünüyordum . Annem , anneannem ben ve büyükbabam için aldığı çerezleri tek tek paketleyip bavuluma yerleştirdi . Bavuluma tişörtlerimi ve taytlarımı yerleştirdim . Orası çok sıcak olacağından bunları yanıma almam gerektiğini daha öneceden tecrübeli olan annem be anneannem söylediler zaten üstüme ferace giyeceğimden içime giydiğim giyisilerin pek önemi yoktu . Mahallede birkaç dost ve öğretmenlerin olduğu bir grupla gidecektik kutsal topraklara . Artık hazırdım . Kameramı , telefonumu , şekerimi , dua kitaplarımı , küçük dua defterimi ve günlüğümü sırt çantama yerleştirdim . O gece çok az uyudum . Sabaha karşı havaalanına doğru yola çıktık . Havaalanına gitmeden önce Eyüp Sultan Hazretlerini ziyaret ettik . Teyzemler , dayımlar hepsi bizi uğurlamaya geldiler . Annem , beni uğurlarken çok ağladı bende ağladım özlem bizi yoracaktı anlaşılan . Onlara sımsıkı sarıldım hepsini tek tek öptüm . Rabbime emanet ettim onları . Vedalaşmamız bittikten sonra . Pasaport kontrol yerine doğru ilerledik anneannem ve dedemle . İyiki onlar yanımdaydı . Dünyanın En güzel yerine onlarla birlikte gitmek benim için en büyük mutluluktu . Gümrükten geçip uçağımızın olduğu yere doğru ilerledik . Uçağa bindiğimizde çok heyecanlandım korkmadım heyecanlandım arkadaşlar :)) ilk uçak deneyimim aklıma geldi o an . korkudan mos mor olmuştum gerçekten trabzondan istanbula geliyorduk o gece . Anneannem sımsıkı elimi tuttu destek olurcasına . Hostes acil durum komutlarını gösterdi bizlere . Hemen sonrasında yapılan kemerlerinizi bağlayın uyarısıyla kemerlerimizi hemen taktık . Uçak hızla pistte ilerlemeye hemen ardından da hızla yükselmeye başladı . Artık gökyüzünde süzülüyorduk altımızdaki ışıl ışıl istanbulu bırakıp Medine Havaalanına doğru yola çıkmıştık ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UhiBuk
ChickLitBir genç kızın 15 yaşında neden yaratıldığına dair sorularını cevaplamaya çalıştığı bu hikaye umarım sizin içinde bir dönüm noktası olur çünkü yaşam çok hızlı gelip geçiyor ve ne kadar zamanımız kaldığını asla bilemeyeceğiz .
