Zamanın Dokuması

1

Bölüm 1 : Ayna

Notlar:
( Notlar için bölümün sonuna bakın .)

Bölüm Metni

Harry İhtiyaç Odası'nı severdi.

Neville bir yıl önce tesadüfen rastladığında, Harry Hogwarts'a yeniden aşık olmuştu. O sırada, kalenin kendisi onlara bakıyor, Umbridge'in ve diğer herkesin pençelerinden uzakta, istediklerini yapmak için güvenli bir alan yaratıyor gibi görünüyordu.

Draco Malfoy için de açılmış olan duvarın önünde durmayı şimdi bile seviyordu. Öğrendiğinde, biraz ihanete uğramış gibi hissetti. Odanın onların güvenli sığınağı olması gerekiyordu , Ölüm Yiyenler için bir liman değil.

Duyguyu bastıran Harry gözlerini kapadı ve tüm gücüyle odanın açılmasını ve ona Malfoy'un kullandığı yeri göstermesini diledi. Bunu birkaç gün önce, Malfoy'u tam bu noktada haritadan kaybolurken yakaladığında çoktan denemişti. Şans eseri, Harry yakındaydı ve elinden geldiğince hızlı koşmuş, kapının gözden kaybolduğunu görmek için tam zamanında gelmiş ve sonunda Harry'ye özlediği kanıtı vermişti.

Ama sonra, açmaya çalıştığında, duvar en ufak bir yerinden kıpırdamamıştı ve Harry'yi ortak salona elleri boş dönmeye zorlamıştı. Bu yüzden, bu sefer Malfoy odanın içinde değilken tekrar denemek için istifa etmişti .

Bugündü. Malfoy'un çok yakınında bile olmadığından emin olmak için Sihir Tarihi'ni bile atlamıştı ve şimdi orada, koridorda yapayalnız duruyordu.

Ama kapı ortaya çıkmazsa her şey boşa gidecekti. Harry öne eğildi, elini taş duvara bastırdı ve gözlerini sımsıkı kapadı, göz kapaklarının arkasında minik benekler ve girdaplar belirdi.

Normalde İhtiyaç Odası'nda olduğu gibi bilinmeyen bir yeri hayal etmek imkansızdı, bu yüzden Harry onun yerine Malfoy'a odaklandı. Onun odaya yürüdüğünü ve onu açmak için önünde üç kez volta attığını hayal etti. Bu şeyin son birkaç aydır ona verdiği tüm hayal kırıklıklarına, Malfoy'u düşünürken hissettiği öfkeye, endişeye ve onu yakalama arzusuna odaklandı.

Hiçbir şey olmadı.

Bunun başka bir başarısız girişim olacağı gerçeğine boyun eğdi, aniden parmaklarının altındaki doku değişmeye başlayınca elini duvardan yavaşça kaldırdı. Harry nefesini tuttu ve gözlerini yırtarak açtı, birkaç şaşkın adım geri attı. Gözlerinin önünde, taş duvarın üzerine bir desen yayıldı, üzerinde siyah bir renk belirdi, adeta bir parşömen parçası üzerine yayılmış uçlu mürekkep gibi.

Bir an sonra, duvarın geri kalanından ayrılan bir kapı orada durdu ve açıldı. İhtiyaç Odası'ndakinden farklı görünüyordu. O kapı, eğlenceli parşömenleri ve parlak rengiyle her zaman oldukça hoş görünmüştü. Ama şimdi, önündeki kapının siyah, cilalı yüzeyine bakan Harry, garip bir önsezi hissetti.

İhtiyatla eşiği geçti ve arkasında uzanan devasa odada birkaç adım attı. Kapı bir çırpıda arkasından kapandı ve Harry sesten ürkerek oradan uzaklaştı. Odaya şöyle bir göz gezdirdi, dikkatlice karşıya geçti.

Harry'nin baktığı her yerde nesneler vardı. Odanın dört bir yanına saçılmış, dolaplara yerleştirilmiş ve yere saçılmış eşyalara bakılırsa, görüş alanında tek başına binlerce kişi olmalıydı. Etrafta dolaşırken üzerlerinden geçerek tavana kadar yığılmış kitaplardan oluşan gerçek kulelerin yanından geçti. Hareketsiz portreler dolaplara yaslanmış ya da yere saçılmış ve yüzlerce kupa, giysi ve mücevher çekmecelere doldurulmuş ya da dolaplara yerleştirerek tüm odayı doldurmuştu.