მოგზაურობა დამღლელია,მაგრამ სასიამოვნო, გაღებული ფანჯრიდან ნელი სიო უბერავს და ახალგაზრდა ალფას სახეზე ტკბილად ეხება.
ზაფხული განსაკუთრებული მომენტია, თავგადასავლებით სავსე. მართალია ის რომ საშინლად ცხელა მაგრამ ზოგისთვის ცივ ზამთარს სჯობს.დაკვირვებიხართ? ზაფხულში ადამიანი ზამთარს ნატრობს, ზამთარში კი ცხელ ზაფხულს. ეს ჩვეულებრივი მოვლენაა მაგრამ ზოგისთვის გაუგებარი, მაგალითად ახალგაზრდა ჯონგუკისთვის, რომელიც დაბნეულია და ამასთანავე დათრგუნული.
ახალგაზრდა ბიჭი ყოველწლიურად ჩადის სოფელში ბებია-ბაბუასთან და სასიამოვნო დროს ატარებს, მას ნამდვილად ურჩევნია ქალაქელებისგან შორს ყოფნა რომლების უამრავი პროცენტი ფიქრობს რომ სოფელი გოიმობაა, ჯონგუკისთვის გაუგებარია თუ რატომ ფიქრობს ქალაქელები ასე მაგრამ დარწმუნებულია რომ ასეთებთან საქმეს არ დაიჭერს.
სოფელში მეგობრები ელოდებიან და ერთი სული აქვს როდის მიაღწევს დანიშნულების ადგილზე, გზა წელვადია თან არანაერი ასვალტი ან ბეტონი, მანქანა ხრიალებს, ხან ერთ ორმოში ჩავარდება ხან მეორეში, ჯონგუკი კი ყოველწლიურად ახერხებს რომ სარკეს თავი მიარტყას.
ყურსასმენების გარეშე ავტობუსში შეუძლებელია, ომეგები ხან რაზე მსჯელობენ ხანაც რაზე, არანაერი ხმადაბალი ლაპარაკი, პირიქით.დიდი დროის შემდეგ მობილურში გართული ჯონგუკი ამჩნევს რომ ბებია-ბაბუის სახლს უახლოვდება მის ნივთებთან ერთად წინ იჩოჩებს და მძღოლს კარნახობს რომ ნაცრისფრად შეღებილ ჭიშკართან გააჩეროს სადაც აჟიტირებული ბაბუა და გახარებული ბებია ელოდებიან, რამოდენიმე წამში თანხას მძღოლს აწვდის და ნივთებიანად მანქნიდან გადმოდის, იმწამსვე ბებიას მკლავებში ყოფს თავს და აჟიტირებულ ბაბუას უცინის რომელიც იძახის რომ მისი საყვარელი ბიჭი ჩამოვიდა და ჩახუტებულებს თვითონაც ეხვევა.
YOU ARE READING
ტკბილი მარწყვი
Fanfiction-ვინ არის ეს ომეგა? - მაშინვე ვსვამ კითხვას და პასუხს ველოდები. -ეს?- მეკითხება ბებო, სკამზე ჯდება და კექსს იქვე დებს - ეს კიმ თეჰიონია, არ გახსოვს? პატარაობაში თმებს გწიწკნიდა. -რა?! კიმ თეჰიონი?!!